Επίκαιρη η ρύση του Ιησού Χριστού, στις μέρες της κρίσης που διέρχεται η Ελληνική κοινωνία. Από την μια μεριά το Κράτος και από την άλλη οι συντεχνίες έρχονται αντιμέτωπες και λιθοβολούν όλοι μαζί την Δημοκρατία, την Ισονομία, την κοινωνική ειρήνη και τη Δικαιοσύνη. Εν μέσω όλων η «τρόικα» απαιτεί την «κεφαλή επί πίνακι» του πολίτη που αιφνιδιασμένος βρίσκεται σε αδιέξοδο στην προσωπική και οικογενειακή ζωή του.
Ας προσπαθήσουμε να δούμε αυτό που αποκαλούμε συνέχεια του Ελληνικού Κράτους, πως λειτουργεί και ποιές ευθύνες έχουν διαχρονικά οι Κυβερνήσεις. Όλα τα προβλήματα ξεκινάνε και καταλήγουν στην ανεπάρκεια του Κράτους και των Κυβερνήσεων.
Ας προσπαθήσουμε να δούμε αυτό που αποκαλούμε συνέχεια του Ελληνικού Κράτους, πως λειτουργεί και ποιές ευθύνες έχουν διαχρονικά οι Κυβερνήσεις. Όλα τα προβλήματα ξεκινάνε και καταλήγουν στην ανεπάρκεια του Κράτους και των Κυβερνήσεων.
Το τρέχον ζήτημα των βυτιοφορέων και των επαγγελματιών ιδιοκτητών φορτηγών Δημοσίας χρήσεως αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το Κράτος χορήγησε δωρεάν μη μεταβιβάσιμες άδειες και με την ανοχή του και τις μεταγενέστερες αποφάσεις του αυτές οι άδειες μεταβιβάζονταν χωρίς όρους αποκτώντας υπεραξία την οποία καρπώνονταν και οι ιδιοκτήτες και η Πολιτεία. Σήμερα ως άλλος Πόντιος Πιλάτος νίπτει τας χείρας του το Υπουργείο λες και το Κράτος ιδρύθηκε ξαφνικά το 2010.
Ας πάρουμε το θέμα των ημιυπαίθριων χώρων για το οποίο θα κληθεί ο πολίτης να πληρώσει ένα σεβαστό ποσό το επόμενο διάστημα. Όταν γίνεται μια οικοδομή, ο μηχανικός επιβλέπει και αυτός σε συνεργασία με τον κατασκευαστή κλείνει τον ημιυπαίθριο. Η πολεοδομία που ελέγχει το κτίσμα στην διάρκεια της κατασκευής, σύμφωνα με το Κράτος, δεν έχει ευθύνη για το κλείσιμο και την αλλαγή χρήσης του χώρου. Η εφορία ελέγχει επίσης, χωρίς και αυτή να έχει ευθύνη. Ο συμβολαιογράφος και οι δικηγόροι που εμπλέκονται στην αγοροπωλησία δεν έχουν ευθύνη που αποδέχονται την υφιστάμενη τροποποίηση της χρήσης των χώρων. Μα ασφαλώς για το Κράτος φταίει ο πολίτης που αγόρασε το διαμέρισμα έτοιμο και αποδέχτηκε την «παρανομία». Με το νέο νόμο ο πολίτης θα πληρώσει το πρόστιμο και ο μηχανικός θα εξασφαλίσει για την «εξαίσια» παροχή υπηρεσιών 300€ επειδή κατά την κατασκευή διέφυγε της προσοχής του ότι κλείστηκε ο ημιυπαίθριος. Όλα αυτά με την ανοχή και την συνυπευθυνότητα του Κράτους.
Εδώ θα ήταν άδικο να μην αναφερθούμε στην συμπαθή τάξη των συμβολαιογράφων, οι οποίοι πληρώνονται με βάση την αντικειμενική αξία!! του ακινήτου που μεταβιβάζουν και όχι με βάση την συμβολαιογραφική πράξη. Θα ήταν σκόπιμο και βέβαια τo Κράτος των συντεχνιών θα το επέτρεπε και οι γιατροί να πληρώνονται με βάση την πολυπλοκότητα και σοβαρότητα της ασθένειας. Για παράδειγμα στην λαρυγγίτιδα να πληρώνονται με 50€, στην λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού με 100€, στην περικαρδίτιδα με 150€ και ότου καθεξής, έτσι ώστε να υπάρχει ίση μεταχείριση με αυτή των συμβολαιογράφων. Είναι πραγματικά ευτράπελα όσα γίνονται με τις ευλογίες του Κράτους, για παράδειγμα ο χειρουργός στο δημόσιο νοσοκομείο αμείβεται λιγότερο για την αφαίρεση ενός όγκου, από τον υδραυλικό για την αντικατάσταση μιας μπαταρίας στο μπάνιο του σπιτιού μας.
Ας πάρουμε το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Είναι ανεπίτρεπτο το Ελληνικό Κράτος να αναγνωρίζει οποιαδήποτε σύγχρονη ιδιοκτησία με βάση χρυσόβουλα των αυτοκρατόρων και φιρμάνια του Οθωμανικού Κράτους και του Σουλτάνου. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας που επικαλείται η μονή Βατοπεδίου είναι οι ακόλουθοι:
«1. Ο χρυσόβουλλος λόγος του έτους 1080 του αυτοκράτορος του Βυζαντίου Νικηφόρου Βοτανειάτη.
2. Ο χρυσόβουλλος λόγος του έτους 1329 του αυτοκράτορος του Βυζαντίου Ανδρονίκου Παλαιολόγου του Γ’.
3. Ο χρυσόβουλλος λόγος του έτους 1357 του αυτοκράτορος του Βυζαντίου Ιωάννη Παλαιολόγου.
4. Ο χρυσόβουλος λόγος του έτους 1371 του [σέρβου] ηγεμόνος Ιωάννη Ούγγλεση».
Η μονή ισχυρίζεται ότι τα ως άνω χρυσόβουλλα (χρυσόβουλλοι λόγοι) αποτελούν νόμιμο τίτλο κυριότητος, κρατική πράξη του Βυζαντίου παραχώρησης της κυριότητος των ως άνω εκτάσεων στην Ιερή Μονή Βατοπεδίου. Έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια να δημευτεί η περιουσία όλων εκείνων που την διεκδίκησαν με χρυσόβουλα και στη συνέχεια θα έκρινε το Κράτος αν θα έπρεπε και σε ποιούς να παραχωρηθεί η περιουσία του Δημοσίου για λόγους εθνικού συμφέροντος. Υπάρχει Σύνταγμα και νόμοι στην χώρα και μόνο αυτά πρέπει να τηρούνται. Διαταγές των Σουλτάνων και των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου δεν έχουν θέση στο σύγχρονο Ελληνικό Κράτος. Αν αυτά γίνονται αποδεκτά τότε δημιουργείται το υπόβαθρο για διεκδικήσεις και ανταλλαγές τύπου Βατοπεδίου.
Ενδιαφέρουσα είναι επίσης η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία. Το προσωπικό άριστο, δίνει την μάχη καθημερινά σε αντίξοες συνθήκες. Το πρόβλημα είναι η διοίκηση και βέβαια το Κράτος που διορίζει τις διοικήσεις. Οι συντριπτική πλειοψηφία από αυτούς είναι αξιόλογοι ως επιστήμονες και καθόλα τίμιοι, αλλά δεν μπορούν να επιβληθούν στην συμπαθή τάξη των ιατρών. Οι τελευταίοι έχουν το πεπόνι, έχουν και το μαχαίρι. Διαλέγουν φαρμακευτικά σκευάσματα, αντιδραστήρια, αναλώσιμο υλικό και βέβαια ο Διοικητής υπογράφει αφού δεν μπορεί να τεκμηριώσει επιστημονικό λόγο μπροστά στην αυθεντία των ιατρών. Το ίδιο βέβαια πράττει και το Υπουργείο Υγείας. Να λοιπόν πως δημιουργείται η μαύρη τρύπα που ρουφά τον κρατικό προϋπολογισμό. Η λύση που δεν εφαρμόζεται είναι τα πρωτόκολλα θεραπείας και εργαστηριακής πρακτικής. Η δημιουργία θεραπευτικών πρωτοκόλλων που με λεπτομέρεια θα περιγράφουν τη νόσο, τη φαρμακευτική αγωγή, τις ιατρικές πράξεις. Στα εργαστήρια θα υπάρχουν αντίστοιχα πρωτόκολλα που θα περιγράφουν την μέθοδο, το χρησιμοποιηθέν αντιδραστήριο, το εκτιμώμενο κόστος, την αξιοπιστία και θα δικαιολογούν και το χρόνο που διεκπεραιώνεται η κάθε εξέταση. Έτσι δεν θα μπορεί κανείς να αυθαιρετεί, όλοι θα κάνουν τη δουλειά τους με την επιστημοσύνη και την αρτιότητα που αρμόζει στην αποστολή τους. Όσο για τον έλεγχο των υπερτιμολογήσεων, το Κράτος έχει την μέγιστη ευθύνη, αφού δεν πληρώνει ποτέ. Αν οι προμηθευτές έπαιρναν τα χρήματά τους άμεσα δεν θα τολμούσαν να κάνουν υπερτιμολόγηση. Μια και μιλάμε για τις ευθύνες του Κράτους, πότε επιτέλους στην Ελλάδα θα δημιουργηθούν οι ειδικότητες του Γενετιστή, του Εμβρυολόγου, του Κλινικού Χημικού-Βιοχημικού, που υπάρχουν και λειτουργούν στα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη. Το Κράτος των συντεχνιών κάνει και στην περίπτωση αυτή το θαύμα του. Η συμπαθής τάξη των Ιατρών δεν επιτρέπει να γίνουν οι ειδικότητες αυτές, αφού έτσι θα μπορούν και άλλοι επιστήμονες όπως χημικοί, βιολόγοι, φαρμακοποιοί να αποκτήσουν τις ειδικότητες αυτές και βέβαια τα επαγγελματικά δικαιώματα.
Θα ήταν παράλειψη να μην θίξουμε την αξιοπιστία του Κράτους ως εργοδότη. Καλοπληρωτής, δίκαιος, γαλαντόμος, γενναιόδωρος, ανοιχτοχέρης. Τι να πει κανείς για τους συμβασιούχους, για τα STAGE, για τις επιστροφές του ΦΠΑ, για τους ωρομίσθιους, για τις υπερωρίες. Χιλιάδες άνθρωποι απλήρωτοι. Αυτά δυστυχώς συνεχίζουν να συμβαίνουν. Συμπολίτες μας δουλεύουν στις δημόσιες υπηρεσίες για πολλούς μήνες χωρίς να έχουν πληρωθεί. Δεν τους ρωτάει κανείς πως ζουν, πως πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους όλους αυτούς τους μήνες. Υπάρχουν περιπτώσεις που συμπολίτες μας πληρώθηκαν αφού τελείωσε η 8μηνη σύμβασή τους!!! Αγαπητέ υπουργέ των οικονομικών οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί και στατιστικές, έχουν ανάγκες, υποφέρουν, βρίσκονται σε αδιέξοδο.
Θα ήταν αβλεψία να μη αναφερθούμε στα «ευαγή» τραπεζικά ιδρύματα. Με την ανοχή του Κράτους, γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους νόμους και τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου. Συνεχίζουν τις χρεώσεις, για ανάληψη μετρητών, για δανειοδότηση (έξοδα φακέλου), για υπέρβαση πιστωτικού ορίου, κλπ, χωρίς κανείς από τις εποπτεύουσες αρχές να ασχολείται.
Το πιο σημαντικό είναι η λειτουργία των ΜΜΕ (Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης). Τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί λειτουργούν με προσωρινές άδειες. Γιατί άραγε;; Εκδοτικά συγκροτήματα με πάμπολλες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Σε μια ευνομούμενη πολιτεία όσοι ασχολούνται με τα ΜΜΕ δεν θα έπρεπε να έχουν άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Για όλα τα παραπάνω και βέβαια για πολλά άλλα που θα χρειάζονταν τόμοι ολόκληροι για να τα περιγράψουμε, οι κυβερνήσεις διαχρονικά έχουν τεράστιες ευθύνες. Ασφαλώς, η χώρα μας βρίσκεται σε αδιέξοδο. Αυτά που πρέπει να αλλάξουν είναι πάρα πολλά. Οι διάφορες τάξεις των συμπολιτών μας δικαίως πολλές φορές θεωρούν κεκτημένα δικαιώματα όλα όσα το Κράτος τους παραχώρησε και η κοινωνία ανέχθηκε. Όμως δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτό. Πεποίθησή μου είναι ότι χρειάζονται τομές. Όχι λογιστικά τερτίπια και ωραιοποίηση της κατάστασης. Απαιτούνται: διαμόρφωση κατάλληλου νομικού πλαισίου, ξεκαθάρισμα των νόμων, νοικοκύρεμα των οικονομικών, ακριβής καταγραφή των χρεών και χρονοδιάγραμμα εξόφλησης όλων των πολιτών στους οποίους το Κράτος οφείλει χρήματα, κατάργηση των προνομίων και διασφάλιση της ίσης και δίκαιης μεταχείρισης όλων, δίκαιο φορολογικό σύστημα και αυστηρές κυρώσεις σε όσους φοροδιαφεύγουν, έλεγχος των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και σαφές πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς.
Ας πάρουμε το θέμα των ημιυπαίθριων χώρων για το οποίο θα κληθεί ο πολίτης να πληρώσει ένα σεβαστό ποσό το επόμενο διάστημα. Όταν γίνεται μια οικοδομή, ο μηχανικός επιβλέπει και αυτός σε συνεργασία με τον κατασκευαστή κλείνει τον ημιυπαίθριο. Η πολεοδομία που ελέγχει το κτίσμα στην διάρκεια της κατασκευής, σύμφωνα με το Κράτος, δεν έχει ευθύνη για το κλείσιμο και την αλλαγή χρήσης του χώρου. Η εφορία ελέγχει επίσης, χωρίς και αυτή να έχει ευθύνη. Ο συμβολαιογράφος και οι δικηγόροι που εμπλέκονται στην αγοροπωλησία δεν έχουν ευθύνη που αποδέχονται την υφιστάμενη τροποποίηση της χρήσης των χώρων. Μα ασφαλώς για το Κράτος φταίει ο πολίτης που αγόρασε το διαμέρισμα έτοιμο και αποδέχτηκε την «παρανομία». Με το νέο νόμο ο πολίτης θα πληρώσει το πρόστιμο και ο μηχανικός θα εξασφαλίσει για την «εξαίσια» παροχή υπηρεσιών 300€ επειδή κατά την κατασκευή διέφυγε της προσοχής του ότι κλείστηκε ο ημιυπαίθριος. Όλα αυτά με την ανοχή και την συνυπευθυνότητα του Κράτους.
Εδώ θα ήταν άδικο να μην αναφερθούμε στην συμπαθή τάξη των συμβολαιογράφων, οι οποίοι πληρώνονται με βάση την αντικειμενική αξία!! του ακινήτου που μεταβιβάζουν και όχι με βάση την συμβολαιογραφική πράξη. Θα ήταν σκόπιμο και βέβαια τo Κράτος των συντεχνιών θα το επέτρεπε και οι γιατροί να πληρώνονται με βάση την πολυπλοκότητα και σοβαρότητα της ασθένειας. Για παράδειγμα στην λαρυγγίτιδα να πληρώνονται με 50€, στην λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού με 100€, στην περικαρδίτιδα με 150€ και ότου καθεξής, έτσι ώστε να υπάρχει ίση μεταχείριση με αυτή των συμβολαιογράφων. Είναι πραγματικά ευτράπελα όσα γίνονται με τις ευλογίες του Κράτους, για παράδειγμα ο χειρουργός στο δημόσιο νοσοκομείο αμείβεται λιγότερο για την αφαίρεση ενός όγκου, από τον υδραυλικό για την αντικατάσταση μιας μπαταρίας στο μπάνιο του σπιτιού μας.
Ας πάρουμε το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Είναι ανεπίτρεπτο το Ελληνικό Κράτος να αναγνωρίζει οποιαδήποτε σύγχρονη ιδιοκτησία με βάση χρυσόβουλα των αυτοκρατόρων και φιρμάνια του Οθωμανικού Κράτους και του Σουλτάνου. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας που επικαλείται η μονή Βατοπεδίου είναι οι ακόλουθοι:
«1. Ο χρυσόβουλλος λόγος του έτους 1080 του αυτοκράτορος του Βυζαντίου Νικηφόρου Βοτανειάτη.
2. Ο χρυσόβουλλος λόγος του έτους 1329 του αυτοκράτορος του Βυζαντίου Ανδρονίκου Παλαιολόγου του Γ’.
3. Ο χρυσόβουλλος λόγος του έτους 1357 του αυτοκράτορος του Βυζαντίου Ιωάννη Παλαιολόγου.
4. Ο χρυσόβουλος λόγος του έτους 1371 του [σέρβου] ηγεμόνος Ιωάννη Ούγγλεση».
Η μονή ισχυρίζεται ότι τα ως άνω χρυσόβουλλα (χρυσόβουλλοι λόγοι) αποτελούν νόμιμο τίτλο κυριότητος, κρατική πράξη του Βυζαντίου παραχώρησης της κυριότητος των ως άνω εκτάσεων στην Ιερή Μονή Βατοπεδίου. Έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια να δημευτεί η περιουσία όλων εκείνων που την διεκδίκησαν με χρυσόβουλα και στη συνέχεια θα έκρινε το Κράτος αν θα έπρεπε και σε ποιούς να παραχωρηθεί η περιουσία του Δημοσίου για λόγους εθνικού συμφέροντος. Υπάρχει Σύνταγμα και νόμοι στην χώρα και μόνο αυτά πρέπει να τηρούνται. Διαταγές των Σουλτάνων και των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου δεν έχουν θέση στο σύγχρονο Ελληνικό Κράτος. Αν αυτά γίνονται αποδεκτά τότε δημιουργείται το υπόβαθρο για διεκδικήσεις και ανταλλαγές τύπου Βατοπεδίου.
Ενδιαφέρουσα είναι επίσης η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία. Το προσωπικό άριστο, δίνει την μάχη καθημερινά σε αντίξοες συνθήκες. Το πρόβλημα είναι η διοίκηση και βέβαια το Κράτος που διορίζει τις διοικήσεις. Οι συντριπτική πλειοψηφία από αυτούς είναι αξιόλογοι ως επιστήμονες και καθόλα τίμιοι, αλλά δεν μπορούν να επιβληθούν στην συμπαθή τάξη των ιατρών. Οι τελευταίοι έχουν το πεπόνι, έχουν και το μαχαίρι. Διαλέγουν φαρμακευτικά σκευάσματα, αντιδραστήρια, αναλώσιμο υλικό και βέβαια ο Διοικητής υπογράφει αφού δεν μπορεί να τεκμηριώσει επιστημονικό λόγο μπροστά στην αυθεντία των ιατρών. Το ίδιο βέβαια πράττει και το Υπουργείο Υγείας. Να λοιπόν πως δημιουργείται η μαύρη τρύπα που ρουφά τον κρατικό προϋπολογισμό. Η λύση που δεν εφαρμόζεται είναι τα πρωτόκολλα θεραπείας και εργαστηριακής πρακτικής. Η δημιουργία θεραπευτικών πρωτοκόλλων που με λεπτομέρεια θα περιγράφουν τη νόσο, τη φαρμακευτική αγωγή, τις ιατρικές πράξεις. Στα εργαστήρια θα υπάρχουν αντίστοιχα πρωτόκολλα που θα περιγράφουν την μέθοδο, το χρησιμοποιηθέν αντιδραστήριο, το εκτιμώμενο κόστος, την αξιοπιστία και θα δικαιολογούν και το χρόνο που διεκπεραιώνεται η κάθε εξέταση. Έτσι δεν θα μπορεί κανείς να αυθαιρετεί, όλοι θα κάνουν τη δουλειά τους με την επιστημοσύνη και την αρτιότητα που αρμόζει στην αποστολή τους. Όσο για τον έλεγχο των υπερτιμολογήσεων, το Κράτος έχει την μέγιστη ευθύνη, αφού δεν πληρώνει ποτέ. Αν οι προμηθευτές έπαιρναν τα χρήματά τους άμεσα δεν θα τολμούσαν να κάνουν υπερτιμολόγηση. Μια και μιλάμε για τις ευθύνες του Κράτους, πότε επιτέλους στην Ελλάδα θα δημιουργηθούν οι ειδικότητες του Γενετιστή, του Εμβρυολόγου, του Κλινικού Χημικού-Βιοχημικού, που υπάρχουν και λειτουργούν στα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη. Το Κράτος των συντεχνιών κάνει και στην περίπτωση αυτή το θαύμα του. Η συμπαθής τάξη των Ιατρών δεν επιτρέπει να γίνουν οι ειδικότητες αυτές, αφού έτσι θα μπορούν και άλλοι επιστήμονες όπως χημικοί, βιολόγοι, φαρμακοποιοί να αποκτήσουν τις ειδικότητες αυτές και βέβαια τα επαγγελματικά δικαιώματα.
Θα ήταν παράλειψη να μην θίξουμε την αξιοπιστία του Κράτους ως εργοδότη. Καλοπληρωτής, δίκαιος, γαλαντόμος, γενναιόδωρος, ανοιχτοχέρης. Τι να πει κανείς για τους συμβασιούχους, για τα STAGE, για τις επιστροφές του ΦΠΑ, για τους ωρομίσθιους, για τις υπερωρίες. Χιλιάδες άνθρωποι απλήρωτοι. Αυτά δυστυχώς συνεχίζουν να συμβαίνουν. Συμπολίτες μας δουλεύουν στις δημόσιες υπηρεσίες για πολλούς μήνες χωρίς να έχουν πληρωθεί. Δεν τους ρωτάει κανείς πως ζουν, πως πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους όλους αυτούς τους μήνες. Υπάρχουν περιπτώσεις που συμπολίτες μας πληρώθηκαν αφού τελείωσε η 8μηνη σύμβασή τους!!! Αγαπητέ υπουργέ των οικονομικών οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί και στατιστικές, έχουν ανάγκες, υποφέρουν, βρίσκονται σε αδιέξοδο.
Θα ήταν αβλεψία να μη αναφερθούμε στα «ευαγή» τραπεζικά ιδρύματα. Με την ανοχή του Κράτους, γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους νόμους και τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου. Συνεχίζουν τις χρεώσεις, για ανάληψη μετρητών, για δανειοδότηση (έξοδα φακέλου), για υπέρβαση πιστωτικού ορίου, κλπ, χωρίς κανείς από τις εποπτεύουσες αρχές να ασχολείται.
Το πιο σημαντικό είναι η λειτουργία των ΜΜΕ (Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης). Τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί λειτουργούν με προσωρινές άδειες. Γιατί άραγε;; Εκδοτικά συγκροτήματα με πάμπολλες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Σε μια ευνομούμενη πολιτεία όσοι ασχολούνται με τα ΜΜΕ δεν θα έπρεπε να έχουν άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Για όλα τα παραπάνω και βέβαια για πολλά άλλα που θα χρειάζονταν τόμοι ολόκληροι για να τα περιγράψουμε, οι κυβερνήσεις διαχρονικά έχουν τεράστιες ευθύνες. Ασφαλώς, η χώρα μας βρίσκεται σε αδιέξοδο. Αυτά που πρέπει να αλλάξουν είναι πάρα πολλά. Οι διάφορες τάξεις των συμπολιτών μας δικαίως πολλές φορές θεωρούν κεκτημένα δικαιώματα όλα όσα το Κράτος τους παραχώρησε και η κοινωνία ανέχθηκε. Όμως δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτό. Πεποίθησή μου είναι ότι χρειάζονται τομές. Όχι λογιστικά τερτίπια και ωραιοποίηση της κατάστασης. Απαιτούνται: διαμόρφωση κατάλληλου νομικού πλαισίου, ξεκαθάρισμα των νόμων, νοικοκύρεμα των οικονομικών, ακριβής καταγραφή των χρεών και χρονοδιάγραμμα εξόφλησης όλων των πολιτών στους οποίους το Κράτος οφείλει χρήματα, κατάργηση των προνομίων και διασφάλιση της ίσης και δίκαιης μεταχείρισης όλων, δίκαιο φορολογικό σύστημα και αυστηρές κυρώσεις σε όσους φοροδιαφεύγουν, έλεγχος των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και σαφές πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς.
Αυτό που χρειάζεται είναι να ξεκινήσουμε από το μηδέν, χωρίς κεκτημένα και προνόμια, με μοναδικό μέλημα την εγκαθίδρυση ενός δίκαιου, κοινωνικού Κράτους που θα μεριμνά για την ευημερία των πολιτών σε συνθήκες δημοκρατίας και ειρήνης. Όσοι από τους πολιτικούς δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα για την ανόρθωση της χώρας, παρακαλώ να μας απαλλάξουν από την παρουσία τους. Στην δημόσια ζωή αυτή την στιγμή της κρίσης δεν έχουν θέση αυτοί που ευθύνονται για αυτή. Δεν είναι η ώρα της συγνώμης, αλλά των έργων.
Εύχομαι και ελπίζω, μέσα από αυτή την χρηματοπιστωτική περιπέτεια της χώρας μας να προκύψει κάτι καλό για τον τόπο, μια νέα αρχή, μια γόνιμη και δημιουργική περίοδο. Η τωρινή Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου έχουν την ευθύνη να βγάλουν την χώρα από το αδιέξοδο. Το αν θα το καταφέρουν εξαρτάται από την θέληση όλων μας, από τη δύναμη της ψυχής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου