«Καλές» ειδήσεις που ξεχωρίζουν από τον ημερήσιο ηλεκτρονικό τύπο και μας δίνουν την αίσθηση ότι κάτι καλό γίνεται σε αυτόν τον τόπο. Μέσα σε κλίμα απαξίωσης των πάντων υπάρχουν άνθρωποι που μοχθούν και αναδεικνύονται.
«Είδα μια θάλασσα από γλυπτά και φως»
Οι εντυπώσεις αρχαιολόγων ύστερα από την πρώτη επίσκεψή τους στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης.
Την πρώτη τους επίσκεψη στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης έκαναν οι αρχαιολόγοι. Κάποιοι από αυτούς είχαν παρακολουθήσει στενότερα το έργο κατά τα τελευταία χρόνια, οι περισσότεροι όχι, αλλά η συγκίνηση περίσσεψε για όλους. Γιατί αν το αίτημα της δημιουργίας ενός νέου μουσείου για την τέχνη της αρχαίας Ελλάδας, όπως διαμορφώθηκε στην Αθήνα του Χρυσού Αιώνα-λίγο πριν και λίγο μετά από αυτόν-, υπήρξε έκφραση όλων, οι άνθρωποι που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην πολιτιστική κληρονομιά της χώρας έχουν κάθε δικαίωμα να το αισθάνονται πιο κοντά. Τα πρώτα σχόλια ήταν θετικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ως ειδικοί δεν μπορεί να είχαν κάποιες παρατηρήσεις ή διαφωνίες για επί μέρους ζητήματα. Γεγονός είναι άλλωστε ότι αυτό το μουσείο είναι διαφορετικό από όλα τα άλλα. Ενα μουσείο που έγινε με συγκεκριμένο στόχο και για συγκεκριμένα έργα τέχνης, μο

ντέρνο, τολμηρό αλλά ταυτόχρονα φιλόξενο για τους θησαυρούς που περιβάλλει. «Το Βήμα» ζήτησε, λίγες ώρες μετά την επίσκεψή τους, τις εντυπώσεις αρχαιολόγων και διευθυντών μουσείων.
Γιάννης Σακελλαράκης
Καθηγητής Αρχαιολογίας
«Μαγεύτηκα. Εδώ έχουμε ένα θαύμα! Τι να πρωτοπώ; Είδα για πρώτη φορά τις Καρυάτιδες από την πίσω πλευρά τους και μπόρεσα να διακρίνω το φως να περνάει μέσα από τους βοστρύχους τους. Σχεδόν μύρισα το μουσούδι του σκύλου και η γλαύκα έγινε ξανά ένα σύμβολο, όπως ήταν. Ενιωσα μέσα στο Μουσείο μια ευφορία που δεν μπορεί να περιγραφεί. Πώς νιώθουν οι καθολικοί μετά την πρώτη τους κοινωνία ή όπως ένας ορθόδοξος μετά από εξομολόγηση... Γιατί είναι ένα φωτεινό μουσείο στο οποίο διεισδύει το φως από παντού αλλά μπορεί να ωραιοποιεί και το περιβάλλον έξω από αυτό. Και κάτι ακόμη. Αυτό το μουσείο είναι η αποθέωση της δημοκρατίας, γιατί μπορεί να συμμετέχει σε αυτό ο πολίτης. Ποτέ άλλοτε δεν έχω νιώσει αυτή τη δημοκρατική ευεξία, όπως μέσα στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης».
Πέτρος Θέμελης
Καθηγητής Αρχαιολογίας
«Είδα μια θάλασσα των γλυπτών στο Μουσείο. Η αίθουσα του Παρθενώνα είναι καταπληκτική και η πρόταση της τοποθέτησης των αντιγράφων εξαιρετική. Εχει γίνει μια τρομερή προσπάθεια γι΄ αυτό το μουσείο και τελικά αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τα γλυπτά ενώ ταυτόχρονα συνδέεται συμβολικά με τον βράχο της Ακρόπολης και τον Παρθενώνα. Ιδιαίτερο ρόλο παίζει ο φωτισμός, που επειδή δεν είναι σταθερός αλλά πάλλεται ανάλογα με την ώρα και την ημέρα φωτίζει κάθε στιγμή με διαφορετικό τρόπο τα γλυπτά μέσα στο Μουσείο αλλά και τον αρχαιολογικό χώρο στο ύπαιθρο. Ως κτίριο είναι πολύ μοντέρνο και η μορφή του έχει άμεση σχέση με τη λειτουργία του, τον συγκεκριμένο λόγο δηλαδή για τον οποίο κατασκευάστηκε».
Νίκος Σταμπολίδης
Καθηγητής Αρχαιολογίας, διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης
«Είμαι πολύ συγκινημένος για την ολοκλήρωση αυτού του επιτεύγματος. Υπάρχουν αρχαία έργα μέσα στο Μουσείο, που αναδεικνύονται εξαιρετικά και φαίνονται διαφορετικά ακόμη και σ΄ εμένα, που είμαι 30 και πλέον χρόνια αρχαιολόγος. Μέσα σ΄ αυτό το φως και με την καινούργια εκθεσιακή σύλληψη, η απόδοση του κλασικού πνεύματος γίνεται πραγματικά στην κόψη του ξυραφιού και τα έργα παρουσιάζονται έτσι όπως δεν τα έχει ξαναδεί κανείς. Αλλά πέρα από εμένα, οι νέοι “ένοικοι” του Μουσείου είναι αυτοί που θα πρέπει πρώτοι να πουν τις εντυπώσεις τους... Γιατί η χαρά της μετοίκησης σε ένα νέο σπίτι δεν σημαίνει ότι απαλείφει τα προβλήματα. Και όταν μιλώ για προβλήματα, εννοώ ότι η Ενωμένη Ευρώπη πρέπει να αποδείξει στην πράξη ότι είναι ενωμένη. Τα κράτη θα πρέπει να στηριχθούν όχι μόνο στο οικονομικό τους μέγεθος και τις συναλλαγές αλλά κυρίως σε αυτά που αποτελούν τη συλλογική τους συνείδηση: την κοινή παιδεία και τον κοινό πολιτισμό. Μόνον τότε θα γίνει κατανοητό το γεγονός ότι και τα “περιουσιακά” στοιχεία του Παρθενώνα, που είναι το σύμβολο του δυτικού πολιτισμού, θα πρέπει να είναι ενωμένα».
Νίκος Καλτσάς
Αρχαιολόγος, διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου
«Είναι ένα πολύ ωραίο και πολύ λαμπερό μουσείο, διαφορετικό από ό,τι έχουμε συνηθίσει ως τώρα. Αισθάνεσαι μια υπερηφάνεια όταν μπαίνεις μέσα. Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι παρά το γεγονός πως είναι πολύ καινούργιο και πολύ μοντέρνο σε κάνει να νιώθεις άνετα και οικεία. Μου άρεσε ιδιαίτερα η αί θουσα του Παρθενώνα, νομίζω ότι είναι το ωραιότερο κομμάτι του Μουσείου. Μου δόθηκε η αίσθηση ότι θα είναι πολύ ωραίο τη νύχτα με την Ακρόπολη φωτισμένη, τα φώτα της πόλης και όλα αυτά μαζί με τα γλυπτά. Ελπίζω να καθιερώσουν τουλάχιστον μία ημέρα της εβδομάδας που θα παραμένει ανοιχτό ως τις 12 τα μεσάνυχτα».
Δημήτρης Κωνστάντιος
Αρχαιολόγος, διευθυντής του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου
«Είναι ένα ωραίο μουσείο και εύχομαι από την καρδιά μου να έχει καλή επιτυχία σε όσα προγραμματίζει. Χάρηκα ιδιαίτερα την αίθουσα του Παρθενώνα. Είναι εξαιρετική και σε σχέση με το μνημείο απέναντί της. Εκεί φάνηκε η ιδιοφυΐα του Τσουμί να θέσει αυτό το ωραιότατο γυάλινο κουτί παράλληλα με τον Παρθενώνα, έτσι που η σχέση του μνημείου με τα γλυπτά να είναι άμεση».
(Από την εφημερίδα ΒΗΜΑ)
«Κορυφαίο στον κόσμο το Ηρώδειο» 
Το Θέατρο Ηρώδου του Αττικού χαρακτηρίζεται από τη «Νιου Γιορκ Τάιμς» ως «ο κορυφαίος στον κόσμο χώρος παραστάσεων». Σε εκτενές ρεπορτάζ-κριτική για το Φεστιβάλ Αθηνών, και συγκεκριμένα για χορευτικές παραστάσεις, επισημαίνεται επίσης ο σεβασμός που δείχνει το ελληνικό κοινό προς τον χορό και τις παραστάσεις που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του φεστιβάλ. Το κείμενο υπογράφει η Ρόσλιν Σούλκας, η οποία είχε καλύψει και παλαιότερα εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών.
Πράσινο φως για το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Ανοίγει ο δρόμος για το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Β. και Ε. Γουλανδρή, επί των οδών Ερατοσθένους 13 και Αγ. Σπυρίδωνος 1, στο Παγκράτι, έστω και ως προσωρινή λύση για τη στέγαση και προβολή της περίφημης συλλογής Γουλανδρή, με έργα Πικάσο, Βαν Γκογκ, Ματίς, Μπρακ κ.ά.
Στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων εγκρίθηκε χθες κατά πλειοψηφία το Πρακτικό της Επιτροπής του άρθρου 41 του Ν. 3028/02 όπου προτείνεται η καθαίρεση και η ανακατασκευή του εσωτερικού του κτιρίου (πλακών, δοκών κ.ά.), καθώς δεν παρουσιάζει αξιόλογα στοιχεία, εσωτερικές διακοσμήσεις κ.λπ. (το κτίριο έχει λεηλατηθεί κατά την πολύχρονη εγκατάλειψή του) και η κατεδάφιση των δύο μεταγενέστερων και ευτελέστερων ορόφων που δεν αποτελούν τμήμα του ιστορικού νεοκλασικού κτιρίου.
Σύμφωνα με τους εκπροσώπους του Ιδρύματος, το εξωτερικό του κτιρίου «θα συντηρηθεί και θα λάμψει». Το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει κηρύξει ως διατηρητέο το κέλυφος του κτιρίου.
Ταξίδι 130.000 ετών σε ένα σπήλαιο
H Θεόπετρα Καλαμπάκας θα αποκτήσει Κέντρο Μελέτης και Τεκμηρίωσης του ομώνυμου σπηλαίου. Πρέπει να σημειωθεί πως το σπήλαιο είναι το σημαντικότερο που έχει βρεθεί στον ελλαδικό χώρο, καθώς οι ανασκαφές της εφόρου αρχαιοτήτων Νίνας Κυπαρίσση-Αποστολίκα αποκαλύπτουν κατοίκηση από την παλαιολιθική εποχή και μέχρι τη νεολιθική. Μάλιστα, οι μελέτες DNA στο σκελετικό υλικό δείχνουν πως ο πληθυσμός που κατοικούσε το σπήλαιο κατά την παλαιολιθική εποχή (και συγκεκριμένα από το 130000 π.Χ.) και κατά τη μεσολιθική, ήταν ο ίδιος. Δηλαδή, όπως λέει η κ. Κυπαρίσση στο «Εθνος», οι κάτοικοι ήταν αυτόχθονες και δεν είχαν μετακινηθεί από την Ανατολή.
Άλλωστε, η μελέτη στα φυτικά κατάλοιπα δείχνει πως εδώ «εξημερώθηκαν» και καλλιεργήθηκαν και δεν μας ήρθαν από τη Μέση Ανατολή, όπως αναφέρουν κάποιες επιστημονικές θεωρίες. Έχουμε δηλαδή την άγρια εκδοχή σε παλαιότερα στρώματα και την «ήμερη» σε νεότερα. Αυτό σημαίνει πως ο πολιτισμός που αναπτύχθηκε στο θεσσαλικό αυτό σπήλαιο ήταν γηγενής.
Βεβαίως, οι κάτοικοι σε κάποιες περιόδους είχαν επαφές και με άλλες βαλκανικές θέσεις εκείνων των εποχών.
Στο σπήλαιο έχουν εντοπισθεί και τα παλαιότερα στον ελλαδικό χώρο αποτυπώματα ποδιών, ηλικίας 130000 ετών, καθώς και ένα χρυσό δακτυλιόσχημο ειδώλιο, εύρημα εξαιρετικά σπάνιο και μοναδικό.
Το σπήλαιο είναι ήδη επισκέψιμο, αλλά αναμένεται να έχει μεγαλύτερη επισκεψιμότητα με το πέρας των εργασιών ανάδειξής του, οι οποίες έγιναν με χρήματα του Γ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Ο ωφέλιμος εκθεσιακός χώρος είναι 464 τετραγωνικά. Μέλη του συμβουλίου μουσείων υποστήριξαν πως πρόκειται για μία θνησιγενή συλλογή και αντιπρότειναν μεταφορά των εκθεμάτων στα Τρίκαλα. Όμως, το Αρχαιολογικό Μουσείο Τρικάλων δεν προβλέπεται να γίνει πραγματικότητα πριν από... 20 χρόνια. Έτσι, έπειτα από πρόταση της γενικής διευθύντριας αρχαιοτήτων Μαρίας Βλαζάκη, στο πρώην κτίριο των Γεωργικών Συνεταιρισμών θα λειτουργεί κέντρο τεκμηρίωσης και μελέτης.
(Εφημερίδα «Έθνος» - Αγγελική Κώττη )
Εξωτικά φυτά που ανθίζουν στην... Ηπειρο
Ενδημικά φυτά της Ηπείρου, άγνωστα πέρα από τα στενά όρια της επιστημονικής κοινότητας, αναπτύσσονται και τροποποιούνται γενετικά στα εργαστήρια του ΤΕΙ της περιοχής με σκοπό τη χρήση τους σε κήπους αλλά και σε τομείς όπως η αποκατάσταση τοπίου, η κάλυψη άγονων εδαφών και οι φυτεύσεις σε πρανή δρόμων.
Σπόροι φυτών με πανέμορφα άνθη και φύλλωμα όπως η πουτόρια, η σκαμπιόζα, η κεφαλαριά και η καμπανούλα φυτεύονται στα θερμοκήπια και τους υπαίθριους χώρους του τμήματος Ανθοκομίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου του ΤΕΙ Ηπείρου.
Οι επιστήμονες του ΤΕΙ ευελπιστούν ότι σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα τα... εξωτικά, πλην όμως ελληνικά, λουλούδια θα αντικαταστήσουν τα είδη που έρχονται από το εξωτερικό. «Για τομείς όπως η αποκατάσταση τοπίου, η κάλυψη άγονων εδαφών και οι φυτεύσεις σε πρανή, συχνά χρησιμοποιούνται είδη που εισάγονται από το εξωτερικό αλλά και ελληνικά, τα οποία αφού βελτιωθούν στο εξωτερικό, στη συνέχεια επανεισάγονται στη χώρα μας. Αυτό, εκτός από το οικονομικό κόστος που συνεπάγεται για την Ελλάδα, έχει και άλλες επιπτώσεις. Για παράδειγμα, κάποια δεν ταιριάζουν στο ελληνικό τοπίο, έχουν μικρή προσαρμοστικότητα στις εδαφοκλιματικές συνθήκες, μειωμένη ανταγωνιστικότητα σε σχέση με τα τοπικά φυτικά είδη ή το αντίθετο απουσία ανταγωνιστών με ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού τους», εξηγεί ο Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωπονίας και προϊστάμενος του ΤΕΙ Ηπείρου Γιώργος Γκίζας.
Η χρήση ενδημικών φυτών στην ανθοκομία και την κηποτεχνία δεν προσφέρει μόνο τα οικονομικά οφέλη που προκύπτουν από τη μείωση των εισαγωγών. Ο κ. Γκίζας θεωρεί ότι το περιβάλλον θωρακίζεται και ο φυσικός πλούτος της χώρας δεν υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο στη δύσκολη εποχή που ζούμε.
Ο κ. Γκίζας φέρνει ως παράδειγμα προς μίμηση την τουλίπα, που έχει γίνει εθνικό φυτό της Ολλανδίας και αποφέρει τεράστια κέρδη στους καλλιεργητές της χωρίς καν να είναι ενδημικό φυτό των Κάτω Χωρών. «Ολοι μας έχουμε αγοράσει λουλούδια ή βολβούς τουλίπας και γνωρίζουμε ότι η Ολλανδία ονομάζεται και χώρα της τουλίπας.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα δεν υπήρχαν τουλίπες στην Ολλανδία, οι οποίες μέχρι τότε κοσμούσαν μόνο τα λιβάδια και τα δάση στις περιοχές της νότιας Βαλκανικής Χερσονήσου και της Μικράς Ασίας, όπου και βρίσκονται στην άγρια μορφή τους μέχρι και σήμερα.
Ένα "δικό" μας φυτό, αφού βέβαια έκανε πρώτα αλλαγή καταγωγής, κάνει διεθνή καριέρα συναγωνιζόμενο άλλα εντυπωσιακά και εξωτικά φυτά. Και σίγουρα δεν είναι το μόνο που έχει αυτή τη δυνατότητα. Δεν βλέπω τον λόγο γιατί να μην μπορέσουμε να κάνουμε κι εμείς κάτι ανάλογο με τα υπόλοιπα ενδημικά φυτά μας» καταλήγει.
(Στέλιος Βογιατζάκης)
Δεν υπάρχουν σύνορα για το περιβάλλον
Το δικό τους λιθαράκι για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων βάζουν οι 16 νέοι που επελέγησαν στο πλαίσιο του προγράμματος
«Challenge Εurope».
Ο ι
«Συνήγοροι Κλίματος» αναλαμβάνουν δράση και στη χώρα μας. Δεκαέξι νέοι και νέες έως 35 ετών που επελέγησαν στο πλαίσιο του προγράμματος «Challenge Εurope» υπό την αιγίδα του Βρετανικού Συμβουλίου στοχεύουν στην ανάπτυξη καινοτόμων ιδεών για την προστασία του περιβάλλοντος. Τρεις εκ των Συνηγόρων ανοίγουν τα χαρτιά τους στο «Εθνος» και αναφέρονται στο «Challenge Εurope» και στους στόχους που στο εξής θα θέσουν και ευελπιστούν να αποδώσουν τους μέγιστους δυνατούς καρπούς.
«Μας δίνεται μια ευκαιρία που άπτεται των ενδιαφερόντων μας. Το πρόβλημα του περιβάλλοντος είναι τόσο μεγάλο και σημαντικό, που είναι δύσκολο να μην ασχοληθούμε με αυτό. Πρώτος στόχος και βασικός είναι η περιβαλλοντική αφύπνιση. Εκεί θα στηριχθούν και οι περαιτέρω δράσεις μας. Είμαι ενθουσιασμένος για το γεγονός ότι μπορούμε να δράσουμε και να βάλουμε κι εμείς ένα μικρό λιθαράκι στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων», λέει ο 27χρονος Σωτήρης Σκουλούδης, εις εκ των Συνηγόρων του Κλίματος.
Το πρόγραμμα, που έχει θέσει τις βάσεις του ήδη από πέρυσι σε 15 ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες έχουν καταθέσει τις δικές τους προτάσεις, φέτος ανοίγεται περισσότερο και περιλαμβάνει την Ελλάδα και την Τουρκία.
«Πολύ σημαντική είναι και η συνεργασία μας με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους Συνηγόρους αλλά και με τους γείτονές μας τους Τούρκους, με τους οποίους έχουμε και κοινά ενδιαφέροντα, ενώ τον Σεπτέμβρη θα πραγματοποιηθεί και μια τηλεδιάσκεψη ανάμεσά μας.
Οι κλιματικές αλλαγές πρώτα θα επηρεάσουν τη Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή της χώρας μας. Αυτό πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις αλλά και πράξεις», υπογραμμίζει η Συνήγορος Βεατρίκη Γιαννακοπούλου 31 ετών.
Το
«Challenge Εurope» φιλοδοξεί να συμβάλει ουσιαστικά και καθοριστικά στον διάλογο για την κλιματική αλλαγή και να αποδείξει πως μεμονωμένα άτομα μπορούν με ειλικρινές ενδιαφέρον και καθοριστική συνεργασία να παρέμβουν και να κάνουν τη διαφορά σε έναν τόσο ευαίσθητο και σημαντικό τομέα.
Επιπλέον, θα παρέχει υποστήριξη και πόρους σε όσους προχωρούν σε δράσεις ενάντια στην κλιματική κρίση και οι «Συνήγοροι του Κλίματος» θα προτείνουν λύσεις ενάντια στην αλόγιστη κατανάλωση άνθρακα.
«Δεν υπάρχουν σύνορα στο μεγάλο θέμα για το περιβάλλον. Μας απασχολεί όλους, σε όλα τα επίπεδα και η αδράνεια θα είναι εις βάρος μας. Γι αυτό και από το φθινόπωρο ξεκινάει ο τομέας δράσης της ομάδας μας που θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να αποδώσει καρπούς», λέει Jennifer Hinton 27 ετών από την Αθήνα.
Οι ιδέες των Συνηγόρων θα πρέπει να καταλήξουν σε εφαρμόσιμες προτάσεις για την αλλαγή της πολιτικής, των πρακτικών των επιχειρήσεων και της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Παράλληλα, θα αναζητηθούν συνεργασίες με κρατικούς φορείς, Μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις, ειδικούς ακαδημαϊκούς και οργανισμούς, ώστε οι Συνήγοροι του Κλίματος να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν όλες τις παρεχόμενες γνώσεις ώστε να αναπτύξουν στο έπακρο τις ιδέες τους.
Η ομάδα των «Συνηγόρων Κλίματος» απαρτίζεται από τους: Αννα Λουράντου 29 ετών Αθήνα - Παρίσι, Βεατρίκη Γιαννακοπούλου 31 ετών, Χριστίνα Κονταξή, 29 ετών Θεσσαλονίκη, Ειρήνη Χασάπη 29 ετών Αθήνα, Ελένη Χριστοπούλου 30 ετών Κέρκυρα, Ευάγγελος Πουλής 29 ετών Αθήνα, Ιωάννα Οικονομίδη 23 ετών Αθήνα, Κατερίνα Δαδαμόγια 28 ετών Κοζάνη, Κατερίνα Καραντζή 29 ετών Αθήνα,Lily Mordechai 25 ετών Αθήνα, Νίκος Κατσουλάκος 27 ετών Αθήνα, Σωτήρης Σκουλούδης 27 ετών Αθήνα, Θάλεια Μπογδάνου 25 ετών Θεσσαλονίκη, Βασίλης Νικολόπουλος 33 ετών Αθήνα,Βίκτωρ Δημούλης 27 ετών Αθήνα και Jennifer Hinton 27 ετών Αθήνα.
(Από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ)
Eνέργεια στην Eυρώπη από την έρημο της Σαχάρας
Tα ευρωπαϊκά νοικοκυριά μπορεί μια ημέρα να παίρνουν μέρος από την ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώνουν από την έρημο Σαχάρα βάσει φιλόδοξου σχεδίου που αποκαλύφθηκε στο Mόναχο, στη νότια Γερμανία. Kοινοπραξία 12 εταιρειών, στην πλειοψηφία τους γερμανικών, υπέγραψε την περασμένη Δευτέρα πρωτόκολλο συμφωνίας, το οποίο θέτει τα θεμέλια για την υλοποίηση ενός σχεδίου, προϋπολογισμού 400 δισεκατομμυρίων ευρώ (560 δισ. δολαρίων), που προβλέπει την κατασκευή ηλιακών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε τεράστια πάρκα στη βόρεια Aφρική και στη Mέση Aνατολή, οι οποίοι θα τροφοδοτούν την Eυρώπη με «καθαρή» ενέργεια. Tο σχέδιο αυτό με την ονομασία Desertec μπορεί μακροπρόθεσμα να καλύπτει το 15% των ενεργειακών αναγκών της Eυρώπης μέχρι το 2050 και μεγάλο μέρος των αναγκών των χωρών παραγωγής, σύμφωνα με τους εμπνευστές του. «Σήμερα κάναμε ένα βήμα μπροστά» προς την υλοποίησή του, δήλωσε ο Nικολάους φον Mπόμχαρντ, διευθυντής του Munich Re, από τους μεγαλύτερους αντασφαλιστικούς ομίλους στον κόσμο, στην έδρα του οποίου υπεγράφη το πρωτόκολλο συμφωνίας. Tο σχέδιο προβλέπει την κατασκευή ηλιακών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το Mαρόκο έως τη Σαουδική Aραβία, η οποία θα μεταφέρεται μέσω υποθαλάσσιων καλωδίων στην Eυρώπη. Aν και ακόμη πρέπει να επιλυθούν πολλά ζητήματα, ανάμεσα στα οποία το πού θα εγκατασταθούν οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας, καθώς και η πολιτική σταθερότητα στην περιοχή, θα υπάρξει μια περίοδος τριών ετών για τη διαμόρφωση των σχεδίων που θα εντοπίσουν τους τόπους της δημιουργίας του δικτύου των ηλιακών πάρκων και των δικτύων μεταφοράς, καθώς και για την εξεύρεση των απαραίτητων κεφαλαίων. Oι υπερασπιστές του σχεδίου διατείνονται ότι οι αυξανόμενες παγκόσμιες προσπάθειες για την επιβράδυνση της κλιματικής αλλαγής με τη μείωση των εκπομπών των αερίων θερμοκηπίου, μαζί με μια προβαλλόμενη αύξηση στη ζήτηση ενέργειας στη Mέση Aνατολή και τη βόρεια Aφρική καθιστούν το πρόγραμμα ακόμα ελκυστικότερο. Tο Desertec Industrial Initiative αποτελεί ένα προϊόν του Iνστιτούτου Desertec, ενός παγκόσμιου δικτύου κυβερνητικών υπηρεσιών, εταιρειών και δεξαμενών σκέψης που εξερευνούν πώς η ηλιακή ενέργεια που παράγεται στις ερήμους μπορεί να γίνει αποτελεσματική και συμφέρουσα για τον πλανήτη. Mια έκθεση του γερμανικού Iνστιτούτου για το Kλίμα Bούπερταλ που πραγματοποιήθηκε για την περιβαλλοντική οργάνωση Greenpeace και τη Λέσχη της Pώμης ανέφερε ότι το πρόγραμμα θα μπορούσε να δημιουργήσει 240.000 θέσεις εργασίας μόνο στη Γερμανία. Σύμφωνα με την εταιρεία Siemens, που συμμετέχει στο φιλόδοξο εγχείρημα, στο πρόγραμμα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ηλιακές εγκαταστάσεις θερμικής παραγωγής ενέργειας στην έρημο Σαχάρας, πάρκα ανεμογεννητριών στη Bόρεια Aφρική, και γραμμές μεταφοράς φορτίων όπου απαιτείται.
H Siemens υποστηρίζει ότι οι περιοχές των ερήμων του πλανήτη λαμβάνουν περισσότερη ενέργεια μέσα σε 6 ώρες σε σχέση με αυτή που η ανθρωπότητα καταναλώνει μέσα σε ένα ολόκληρο έτος. H έρημος Σαχάρα έχει 4.800 ώρες ηλιοφάνειας το χρόνο, κατά προσέγγιση τρεις φορές περισσότερη από αυτή που έχει η Γερμανία. Eπιπλέον, η Siemens εξετάζει το βέλτιστο τρόπο για τη μετάδοση της ενέργειας που θα παράγεται από ανανεώσιμες πηγές (ηλιακή και αιολική).
Όπως αναφέρει, η ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγεται θα πρέπει να μεταφερθεί σε μια απόσταση περίπου 2.000 χλμ από το Bόρεια Aφρική στην Eυρώπη. Oι γραμμές μεταφοράς συνεχούς ρεύματος υψηλής τάσης (HVDC) θεωρούνται πιθανώς η καλύτερη λύση δεδομένου ότι κρατούν 95% της ενέργειας άθικτης, δηλαδή υπάρχουν απώλειες μόνο 5% . H Siemens εφαρμόζει ήδη ένα πρόγραμμα τεχνολογίας HVDC στην Kίνα, κατά το οποίο μεταφέρονται 5 GW από εγκαταστάσεις υδρενέργειας σε κέντρα που βρίσκονται σε απόσταση 1.400 χιλιομέτρων.
Στην πλειονότητά τους, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η εκμετάλλευση της Σαχάρας θα ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματική, επειδή το φως του ήλιου σε αυτή την περιοχή είναι εντονότερο: τα φωτοβολταϊκά στη βόρεια Aφρική θα μπορούσαν να παραγάγουν μέχρι τρεις φορές περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια έναντι παρόμοιων φωτοβολταϊκών στη βόρεια Eυρώπη. Mιλώντας στο ανοικτό φόρουμ Euroscience στη Bαρκελώνη πέρσι, ο Aρναλφ Tζίγκερ - Bάλντεν από το Iνστιτούτο Eνέργειας της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής, ανέφερε ότι απαιτείται η σύλληψη ακριβώς του 0,3% του φωτός που περιλούζει την έρημο της Σαχάρας για να καλυφθούν οι ενεργειακές ανάγκες ολόκληρης της Eυρώπης.
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ)