Χαρούμενο, ειρηνικό και ευτυχισμένο το 2010. Όλοι μας μέσα από την καρδιά μας ευχηθήκαμε στους ανθρώπους που αγαπάμε, στους συγγενείς και στους φίλους μας. Όλοι ελπίζουμε σε μια καλύτερη χρονιά. Όμως για τους περισσότερους θα είναι μια δύσκολη χρονιά, γεμάτη ανασφάλεια, οικονομική δυσπραγία, άγχος για την καθημερινότητα, αφόρητη πίεση. Ας επιχειρήσουμε να διερευνήσουμε πως διαμορφώθηκε η Ελληνική κοινωνία τα τελευταία τριάντα χρόνια. Τρεις δεκαετίες με διαφορετικά χαρακτηριστικά που οδήγησαν την κοινωνία μας στη σημερινή δύσκολη συγκυρία.
Η δεκαετία του 1981-1990, της ΑΛΛΑΓΗΣ.
Τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, την επταετία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, η Ελληνική κοινωνία έχει βγει με επιτυχία από τη μεγάλη δοκιμασία της μεταδιδακτορικής κρίσης. Με σαφώς καθορισμένες ιδεολογικές γραμμές μεταξύ της παραδοσιακής Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς, με καχυποψία για τις πολιτικές δυνάμεις, αλλά με ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, με προοπτική και κοινή συστράτευση οι Έλληνες κατορθώνουν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και η χώρα να οδηγηθεί στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Οι Έλληνες απελευθερωμένοι από τις φοβίες τους και τις ανασφάλειες τους αναζητούν νέους ιδεολογικούς προσανατολισμούς.
Η δεκαετία του 1981-1990, της ΑΛΛΑΓΗΣ.
Τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, την επταετία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, η Ελληνική κοινωνία έχει βγει με επιτυχία από τη μεγάλη δοκιμασία της μεταδιδακτορικής κρίσης. Με σαφώς καθορισμένες ιδεολογικές γραμμές μεταξύ της παραδοσιακής Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς, με καχυποψία για τις πολιτικές δυνάμεις, αλλά με ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, με προοπτική και κοινή συστράτευση οι Έλληνες κατορθώνουν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και η χώρα να οδηγηθεί στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Οι Έλληνες απελευθερωμένοι από τις φοβίες τους και τις ανασφάλειες τους αναζητούν νέους ιδεολογικούς προσανατολισμούς.
Τα σοσιαλιστικά ιδεώδη κυριαρχούν ήδη στην Ευρώπη και ο εκφραστή τους στην Ελλάδα, Ανδρέας Παπανδρέου, με νέο πολιτικό λόγο, κατορθώνει να εκφράσει την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Ο λαός μας, αν και βαθιά συντηρητικός, προσκολλημένος στο «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», που βλέπει όπως με καχυποψία το Κράτος, πείθεται από το σύνθημα «Αλλαγή» ελπίζοντας ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ λαού- κράτους, να ανατρέψει το «κατεστημένο» και «συντηρητικό» κράτος και να φέρει το «λαό στην εξουσία». Στην πρώτη τετραετία έχουμε σημαντικές αλλαγές στους θεσμούς της οικογένειας (ισότητα ανδρών - γυναικών), την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, αναθεώρηση στις εργασιακές σχέσεις και στο ασφαλιστικό, αλλαγή πορείας στην Παιδεία με νέα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία και με το νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ, ανατροπές στην υγεία, με το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) και κρατικοποιήσεις επιχειρήσεων με δυσβάστακτο κόστος όμως στην οικονομία. Τα χρήματα από την ΕΟΚ ρέουν άφθονα, αλλά και ο δανεισμός του κράτους αυξάνεται, ενώ ταυτόχρονα στις κρατικές δομές έχουμε πλήρη εισδοχή του κομματικού μηχανισμού. Οι κλαδικές οργανώσεις του κυβερνώντος κόμματος αποκτούν τεράστια δύναμη, όλος ο κρατικός μηχανισμός μετατρέπεται σε κομματικό μηχανισμό. Το χειρότερο είναι ότι αυτή η νοοτροπία περνάει στους νέους, ο λεγόμενος εκδημοκρατισμός στα Πανεπιστήμια δημιούργησε συνθήκες αναξιοκρατίας. Οι κομματικές νεολαίες των κομμάτων εξουσίας αποκτούν την πλειοψηφία και η παντοκρατορία των αριστερών νεολαιών καταρρέει. Οι νέοι εντάσσονται στις πολιτικές – κομματικές νεολαίες και τις χρησιμοποιούν ως εφαλτήριο για την κατάκτηση κομματικών θέσεων που θα εξασφαλίσουν το μέλλον τους. Η ιεραρχία ξηλώνεται, η διοίκηση ασκείτε από ημετέρους – κομματικά μέλη.
Οι Έλληνες είναι ένας λαός που προσαρμόζεται εύκολα και έχει την ευφυΐα να εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις υπηρετώντας το προσωπικό του συμφέρον. Η ιδεολογία έδωσε τη θέση της στην καλοπέραση και τον εύκολο πλουτισμό. Γίνεται ανακατανομή του πλούτου, τα κομματικά στελέχη αποκτούν περιουσίες, ως διευθυντικά στελέχη και οι Νεοέλληνες καταλαβαίνουν ότι η ευημερία τους περνάει μέσα από το κόμμα. Το τραπεζικό σκάνδαλο «Κοσκωτά» έρχεται να επισφραγίσει τη κοινωνική εξέλιξη και την ροπή προς το νεοπλουτισμό και να σηματοδοτήσει την πορεία προς την παρακμή και την ηθική κατάπτωση.
Το πολιτικό σύστημα το 1989-1990 βρίσκεται σε κρίση. Τα δύο αυτά χρόνια είναι καθοριστικά για να διαμορφώσουν στην συνείδηση του Ελληνικού λαού την απαξίωση για τα πολιτικά πρόσωπα. Όλοι πλέον είναι πεπεισμένοι ότι όσοι βρίσκονται στην εξουσία είναι απλοί διαχειριστές χωρίς όραμα για τη χώρα και με ιδιοτελείς στόχους. Η δεκαετία κλείνει με την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΚΚΕ, με την παραπομπή του πρώην πρωθυπουργού στο Ανώτατο Ειδικό δικαστήριο. Τα σκάνδαλα, όπως αυτά των υποκλοπών, του Γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού και το σκάνδαλο «Κοσκωτά» θα διερευνηθούν από τη βουλή και τα δικαστήρια. Σύνθημα της εποχής «κάθαρση».
Η δεκαετία 1991-2000, της ηθικής παρακμής.
Η Ελληνική κοινωνία είναι σε βαθιά κρίση, διχασμένη σε μεγάλο βαθμό και αυτό αποδεικνύεται από την αποτυχία εκλογής βιώσιμης κυβέρνησης. Η Οικουμενική κυβέρνηση αποτυγχάνει να διαχειριστεί τα μεγάλα ανοιχτά θέματα. Ταυτόχρονα η μεγάλη πρόκληση έρχεται με την πτώση του τείχους του Βερολίνου το Νοέμβριο του 1989, που σηματοδοτεί το τέλος του υπαρκτού Σοσιαλισμού και βυθίζει σε ιδεολογικοπολιτική κρίση ολόκληρο τον κόσμο. Από τη στιγμή αυτή ξεκινά η ασύδοτη φιλελευθεροποίηση που οδήγησε στην οικονομική κρίση και στις κοινωνικές ανισότητες που βιώνουμε σήμερα.
Ο άλλος πόλος εξουσίας, η ΝΔ είναι ήδη έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης. Ο Ελληνικός λαός όμως δεν εμπιστεύεται πλέον τους ηγέτες του. Διαμορφώνεται η πεποίθηση της ατιμωρησίας και της αυθαιρεσίας. Κανείς δεν σέβεται τους νόμους και οι δυνατοί του χρήματος διαπλέκονται με τους αδύναμους πολιτικούς. Παρόλο αυτά τα κομματικά στελέχη της νέας διακυβέρνησης που τόσα χρόνια περίμεναν υπομονετικά στο περιθώριο, αναλαμβάνουν δράση. Το ίδιο σκηνικό, από την άλλη πλευρά. Το κομματικό κράτος καλά κρατεί. Ο χρηματισμός έχει παγιωθεί και διαχέεται όλο και περισσότερο στην Ελληνική κοινωνία. Οι νέοι άνθρωποι της δεκαετίας του ΄80, αποπροσανατολισμένοι, χωρίς ιδεολογική ταυτότητα, αναλαμβάνουν τις θέσεις κλειδιά στο κομματικό κράτος. Οι έχοντες και οι κατέχοντες είναι αυτοί που χαίρουν της εκτιμήσεως και της κοινωνικής αποδοχής. Οι ιδέες και οι προσήλωση στις ηθικές αρχές είναι για τους ανόητους. Η ελληνική κοινωνία πορεύεται μέσα από έντονες αμφισβητήσεις, πάθη και αναστάτωση. Ο Ανδρέας Παπανδρέου απαλλάσσεται από το Ειδικό Δικαστήριο, ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ παραπαίει. Η μεγάλη αλλαγή, είναι το άνοιγμα των συνόρων και η αθρόα εισροή οικονομικών μεταναστών που θα αλλάξουν το κοινωνικό περιβάλλον τα επόμενα χρόνια. Το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές και ο Ελληνική κοινωνία θα βρεθεί μπροστά σε νέες προκλήσεις. Με κλονισμένη την υγεία του ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις. Στην ιστορία του τόπου έχει παρατηρηθεί πολλές φορές όταν οι ηγέτες είναι αδύναμοι να βρίσκουν την ευκαιρία και να ασκούν εξουσία άνθρωποι που ουδέποτε ο λαός τους έδωσε τέτοια αρμοδιότητα. Η περίοδος αυτή κλείνει με το θάνατο του ηγέτη του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει στην εξουσία και οδηγεί τη χώρα σε βελτίωση των οικονομικών μεγεθών, οικονομική ανάπτυξη, μεγάλα δημόσια έργα, αλλά και σε μια σειρά σκανδάλων, με μεγαλύτερο αυτό του χρηματιστηρίου. Χαρακτηριστικό της περιόδου τα χρηματιστηριακά γραφεία και εταιρίες που άνοιγαν από το πουθενά και υπόσχονταν υπέρογκα κέρδη σε όσους ρίσκαραν να επενδύσουν στις φούσκες του χρηματιστηρίου. Περιουσίες χάθηκαν, ενώ μερικοί επιτήδειοι έγιναν πλουσιότεροι. Σε πολλές περιπτώσεις το χρήμα που χάθηκε ή άλλαξε χέρια ο Έλληνας δεν μόχθησε για να το αποκτήσει. Η κοινωνία είχε συνηθίσει στην απόκτηση του εύκολου χρήματος και πλέον δεν ήταν δύσκολο να εξαπατηθεί από ένα οικονομικό σύστημα που πορεύεται χωρίς αρχές στα όρια της νομιμότητας. Μια κοινωνία που φτάνει στο σημείο να μην σέβεται τους μόχθους της, σημαίνει ότι η κοινωνία αυτή βρίσκεται σε παρακμή. Η Ελληνική κοινωνία με μεγάλη ανεκτικότητα αντιμετωπίζει το γεγονός και αυτό αποδεικνύεται στις επόμενες εκλογές που κερδίζει και πάλι το ΠΑΣΟΚ.
Η δεκαετία 2001-2010, της κοινωνικής ανατροπής
Οι Έλληνες δεν μπορούν να διακρίνουν την αλήθεια γιατί σε μεγάλο βαθμό όλοι μας έχουμε ευθύνη για την ηθική παρακμή. Ο καθένας από εμάς στον περίγυρό του, στη δουλειά του, στο δρόμο που κυκλοφορεί, στο περιβάλλον δεν επιδεικνύει τον επαγγελματισμό, τον απαιτούμενο σεβασμό, και την αφοσίωση σε αρχές και αξίες. Επικρατεί σε μεγάλο βαθμό διαστροφή και απαξίωση κάθε τι καλού. Οι «έξυπνοι» είναι αυτοί που σε κάθε περίπτωση βολεύονται και κερδίζουν σε βάρος όλων των υπολοίπων. Είπαμε όμως, ότι οι Έλληνες μπορούμε εύκολα να αλλάζουμε, να προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα και ενίοτε να παρουσιαζόμαστε με αξιοθαύμαστη κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη που προκαλεί αισθήματα ευφορίας που γεμίζουν την ψυχή μας. Έτσι, συνέβη την πρώτη περίοδο αυτής της δεκαετίας. Ο στόχος των Ελλήνων οι Ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας. Σπουδαίος στόχος και ευγενικός. Ο Ελληνικός λαός έδωσε τα πάντα και στην ανθρωπότητα χάρισε τους καλύτερους αγώνες όλων των εποχών. Το γεγονός αυτός συνδυάστηκε με την αλλαγή της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση βυθισμένη στα σκάνδαλα ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με τα ευγενικά ιδεώδη που κυριαρχούσαν στην Ελληνική κοινωνία. Ο Κώστας Καραμανλής με το σύνθημα «διαφάνεια και καταπολέμηση της διαφθοράς», αλλά και με το «μηδενική ανοχή» κυβέρνησε για τα επόμενα πέντε χρόνια. Τα κομματικά στελέχη και πάλι, υπηρέτησαν τους ιδιοτελείς στόχους τους. Το αποτέλεσμα η κυβέρνηση να καταποντιστεί στις πρόσφατες εκλογές, βυθισμένη στα δεκάδες σκάνδαλα.
Μετά το 2004, στην Ελληνική κοινωνία έχει συντελεστεί μια μεγάλη ανατροπή. Όλο και περισσότεροι Έλληνες ενδιαφέρονται για το κοινό καλό, αναδεικνύουν και υποστηρίζουν εθελοντικά κάθε τι καλό που συμβαίνει στην κοινωνία. Όλο και περισσότεροι Έλληνες λένε «φτάνει πια» η διαφθορά και η απαξίωση των θεσμών. Έχει γίνει συνείδηση στην πλειοψηφία των πολιτών ότι δεν μπορεί να υπάρξει ευημερία χωρίς ηθικές αξίες, χωρίς την προστασία των αδυνάτων, χωρίς αξιοκρατία, χωρίς ευνομία. Στην μεγάλη κοινωνική ανατροπή σημαντικό ρόλο παίζουν οι οικονομικοί μετανάστες. Αποτελούν τα 1/6 του πληθυσμού και αγωνίζονται και διεκδικούν την αποδοχή τους από την ελληνική κοινωνία, την ίση μεταχείριση και την ενσωμάτωσή τους σε αυτή. Όσοι με την συμπεριφορά τους καταπατούν τις αρχές της κοινωνικής συμβίωσης, σταδιακά θα απομονώνονται. Το κοινό καλό αποτελεί προτεραιότητα και μέλημα πρωτίστως των πολιτών.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου φαίνεται να διαισθάνθηκε τη θέληση των πολιτών. Το σύνθημα «όλα στο φως» αντιπροσωπεύει την κυρίαρχη άποψη της Ελληνικής κοινωνίας το 2010 και αλλοίμονο αν το κομματικό κράτος, που δειλά αλλά συστηματικά υποσκάπτει την προσπάθεια που μόλις άρχισε, οδηγήσει και πάλι σε αποτυχία. Η κοινωνία των πολιτών που άρχισε να διαμορφώνεται, πρέπει να με κάθε τρόπο να ενισχυθεί, για να διαφυλάξει την πορεία προς την κάθαρση, την διαφάνεια και την πραγματική αλλαγή. Τις κοινωνικές αυτές αλλαγές υπάρχει μια μερίδα συμπολιτών μας που δεν μπορεί να τις διαισθανθεί. Όλοι όσοι βολεύτηκαν τα προηγούμενα χρόνια και έγιναν αποδέκτες προνομίων, δεν μπορούν να αποδεχθούν την νέα πραγματικότητα της Ελλάδας των μεταναστών, των ενεργών πολιτών, της συμμετοχής στα κοινά, της οργάνωσης μέσα από το διαδίκτυο, της ανταλλαγής απόψεων, της τήρησης των νόμων, της ίσης μεταχείρισης, των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων απέναντι στην κοινωνία της οποίας είμαστε μέλη. Είναι όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας που συνεχίζουν τα κάνουν τις «δουλειές» τους με αδιαφάνεια και στόχο τον εύκολο και μέγιστο πλουτισμό τους. Στελέχη επιχειρήσεων του δημοσίου, με το μανδύα των εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών, θεώρησαν καλό να πληρώνουν τους εαυτούς τους με εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ το χρόνο και αυτό να γίνεται ανεκτό από το πολιτικό σύστημα. Ανάμεσά τους και αρκετοί πολιτικοί που τα τελευταία χρόνια πολλαπλασίασαν την προσωπική τους περιουσία μέσα από την ενασχόλησή τους με τα κοινά. Είναι κοινό μυστικό ότι η βουλευτική αποζημίωση δεν αρκεί να καλύψει ούτε τα έξοδα των βουλευτών πόσο μάλλον να δημιουργήσει συνθήκες πλουτισμού. Όλοι αυτοί πρέπει κληθούν να πληρώσουν και να επιστρέψουν στο κράτος όσα τα προηγούμενα χρόνια απέκτησαν εμπλεκόμενοι σε ένα σύστημα αδιαφάνειας και κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος.
Στην Ελλάδα του 2010 οι πολίτες έχουν άμεση και γρήγορη πρόσβαση μέσω του διαδικτύου σε κάθε τι που γίνεται στην Ελλάδα και τον Κόσμο. Οι γνώσεις τους και η ενημέρωσή τους πολλές φορές είναι πληρέστερη από πολλούς που έχουν την ευθύνη των αποφάσεων στον τόπο μας. Οι πολίτες απέδειξαν και στις πρόσφατες γενικές εκλογές, αλλά και στις κομματικές εκλογές για την ανάδειξη προέδρου στη ΝΔ ότι αξιολογούν καλύτερα και τιμωρούν όλους όσους επιδεικνύουν αντικοινωνική συμπεριφορά υπηρετώντας το προσωπικό τους συμφέρον. Είναι σαφές ότι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες θα σηκώσουν και πάλι το βάρος της οικονομικής κρίσης, όμως δεν μπορούν πλέον να ξεγελαστούν. Αυτή τη φορά έχει συντελεστεί η κοινωνική ανατροπή που θέλει τους πολίτες να επαγρυπνούν, να διεκδικούν και να συμμετέχουν στη διαμόρφωση των αποφάσεων. Το ζητούμενο είναι η ποιότητα ζωής, η διαφάνεια, η δικαιοσύνη, η δημόσια υγεία, η ΠΑΙΔΕΙΑ για όλους όσους ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα του 2010. Η Ελληνική κοινωνία κατακτά βήμα προς βήμα τους στόχους αυτούς και μεταλλάσσεται σε μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή κοινωνία.
Οι Έλληνες είναι ένας λαός που προσαρμόζεται εύκολα και έχει την ευφυΐα να εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις υπηρετώντας το προσωπικό του συμφέρον. Η ιδεολογία έδωσε τη θέση της στην καλοπέραση και τον εύκολο πλουτισμό. Γίνεται ανακατανομή του πλούτου, τα κομματικά στελέχη αποκτούν περιουσίες, ως διευθυντικά στελέχη και οι Νεοέλληνες καταλαβαίνουν ότι η ευημερία τους περνάει μέσα από το κόμμα. Το τραπεζικό σκάνδαλο «Κοσκωτά» έρχεται να επισφραγίσει τη κοινωνική εξέλιξη και την ροπή προς το νεοπλουτισμό και να σηματοδοτήσει την πορεία προς την παρακμή και την ηθική κατάπτωση.
Το πολιτικό σύστημα το 1989-1990 βρίσκεται σε κρίση. Τα δύο αυτά χρόνια είναι καθοριστικά για να διαμορφώσουν στην συνείδηση του Ελληνικού λαού την απαξίωση για τα πολιτικά πρόσωπα. Όλοι πλέον είναι πεπεισμένοι ότι όσοι βρίσκονται στην εξουσία είναι απλοί διαχειριστές χωρίς όραμα για τη χώρα και με ιδιοτελείς στόχους. Η δεκαετία κλείνει με την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΚΚΕ, με την παραπομπή του πρώην πρωθυπουργού στο Ανώτατο Ειδικό δικαστήριο. Τα σκάνδαλα, όπως αυτά των υποκλοπών, του Γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού και το σκάνδαλο «Κοσκωτά» θα διερευνηθούν από τη βουλή και τα δικαστήρια. Σύνθημα της εποχής «κάθαρση».
Η δεκαετία 1991-2000, της ηθικής παρακμής.
Η Ελληνική κοινωνία είναι σε βαθιά κρίση, διχασμένη σε μεγάλο βαθμό και αυτό αποδεικνύεται από την αποτυχία εκλογής βιώσιμης κυβέρνησης. Η Οικουμενική κυβέρνηση αποτυγχάνει να διαχειριστεί τα μεγάλα ανοιχτά θέματα. Ταυτόχρονα η μεγάλη πρόκληση έρχεται με την πτώση του τείχους του Βερολίνου το Νοέμβριο του 1989, που σηματοδοτεί το τέλος του υπαρκτού Σοσιαλισμού και βυθίζει σε ιδεολογικοπολιτική κρίση ολόκληρο τον κόσμο. Από τη στιγμή αυτή ξεκινά η ασύδοτη φιλελευθεροποίηση που οδήγησε στην οικονομική κρίση και στις κοινωνικές ανισότητες που βιώνουμε σήμερα.
Ο άλλος πόλος εξουσίας, η ΝΔ είναι ήδη έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης. Ο Ελληνικός λαός όμως δεν εμπιστεύεται πλέον τους ηγέτες του. Διαμορφώνεται η πεποίθηση της ατιμωρησίας και της αυθαιρεσίας. Κανείς δεν σέβεται τους νόμους και οι δυνατοί του χρήματος διαπλέκονται με τους αδύναμους πολιτικούς. Παρόλο αυτά τα κομματικά στελέχη της νέας διακυβέρνησης που τόσα χρόνια περίμεναν υπομονετικά στο περιθώριο, αναλαμβάνουν δράση. Το ίδιο σκηνικό, από την άλλη πλευρά. Το κομματικό κράτος καλά κρατεί. Ο χρηματισμός έχει παγιωθεί και διαχέεται όλο και περισσότερο στην Ελληνική κοινωνία. Οι νέοι άνθρωποι της δεκαετίας του ΄80, αποπροσανατολισμένοι, χωρίς ιδεολογική ταυτότητα, αναλαμβάνουν τις θέσεις κλειδιά στο κομματικό κράτος. Οι έχοντες και οι κατέχοντες είναι αυτοί που χαίρουν της εκτιμήσεως και της κοινωνικής αποδοχής. Οι ιδέες και οι προσήλωση στις ηθικές αρχές είναι για τους ανόητους. Η ελληνική κοινωνία πορεύεται μέσα από έντονες αμφισβητήσεις, πάθη και αναστάτωση. Ο Ανδρέας Παπανδρέου απαλλάσσεται από το Ειδικό Δικαστήριο, ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ παραπαίει. Η μεγάλη αλλαγή, είναι το άνοιγμα των συνόρων και η αθρόα εισροή οικονομικών μεταναστών που θα αλλάξουν το κοινωνικό περιβάλλον τα επόμενα χρόνια. Το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές και ο Ελληνική κοινωνία θα βρεθεί μπροστά σε νέες προκλήσεις. Με κλονισμένη την υγεία του ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις. Στην ιστορία του τόπου έχει παρατηρηθεί πολλές φορές όταν οι ηγέτες είναι αδύναμοι να βρίσκουν την ευκαιρία και να ασκούν εξουσία άνθρωποι που ουδέποτε ο λαός τους έδωσε τέτοια αρμοδιότητα. Η περίοδος αυτή κλείνει με το θάνατο του ηγέτη του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει στην εξουσία και οδηγεί τη χώρα σε βελτίωση των οικονομικών μεγεθών, οικονομική ανάπτυξη, μεγάλα δημόσια έργα, αλλά και σε μια σειρά σκανδάλων, με μεγαλύτερο αυτό του χρηματιστηρίου. Χαρακτηριστικό της περιόδου τα χρηματιστηριακά γραφεία και εταιρίες που άνοιγαν από το πουθενά και υπόσχονταν υπέρογκα κέρδη σε όσους ρίσκαραν να επενδύσουν στις φούσκες του χρηματιστηρίου. Περιουσίες χάθηκαν, ενώ μερικοί επιτήδειοι έγιναν πλουσιότεροι. Σε πολλές περιπτώσεις το χρήμα που χάθηκε ή άλλαξε χέρια ο Έλληνας δεν μόχθησε για να το αποκτήσει. Η κοινωνία είχε συνηθίσει στην απόκτηση του εύκολου χρήματος και πλέον δεν ήταν δύσκολο να εξαπατηθεί από ένα οικονομικό σύστημα που πορεύεται χωρίς αρχές στα όρια της νομιμότητας. Μια κοινωνία που φτάνει στο σημείο να μην σέβεται τους μόχθους της, σημαίνει ότι η κοινωνία αυτή βρίσκεται σε παρακμή. Η Ελληνική κοινωνία με μεγάλη ανεκτικότητα αντιμετωπίζει το γεγονός και αυτό αποδεικνύεται στις επόμενες εκλογές που κερδίζει και πάλι το ΠΑΣΟΚ.
Η δεκαετία 2001-2010, της κοινωνικής ανατροπής
Οι Έλληνες δεν μπορούν να διακρίνουν την αλήθεια γιατί σε μεγάλο βαθμό όλοι μας έχουμε ευθύνη για την ηθική παρακμή. Ο καθένας από εμάς στον περίγυρό του, στη δουλειά του, στο δρόμο που κυκλοφορεί, στο περιβάλλον δεν επιδεικνύει τον επαγγελματισμό, τον απαιτούμενο σεβασμό, και την αφοσίωση σε αρχές και αξίες. Επικρατεί σε μεγάλο βαθμό διαστροφή και απαξίωση κάθε τι καλού. Οι «έξυπνοι» είναι αυτοί που σε κάθε περίπτωση βολεύονται και κερδίζουν σε βάρος όλων των υπολοίπων. Είπαμε όμως, ότι οι Έλληνες μπορούμε εύκολα να αλλάζουμε, να προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα και ενίοτε να παρουσιαζόμαστε με αξιοθαύμαστη κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη που προκαλεί αισθήματα ευφορίας που γεμίζουν την ψυχή μας. Έτσι, συνέβη την πρώτη περίοδο αυτής της δεκαετίας. Ο στόχος των Ελλήνων οι Ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας. Σπουδαίος στόχος και ευγενικός. Ο Ελληνικός λαός έδωσε τα πάντα και στην ανθρωπότητα χάρισε τους καλύτερους αγώνες όλων των εποχών. Το γεγονός αυτός συνδυάστηκε με την αλλαγή της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση βυθισμένη στα σκάνδαλα ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με τα ευγενικά ιδεώδη που κυριαρχούσαν στην Ελληνική κοινωνία. Ο Κώστας Καραμανλής με το σύνθημα «διαφάνεια και καταπολέμηση της διαφθοράς», αλλά και με το «μηδενική ανοχή» κυβέρνησε για τα επόμενα πέντε χρόνια. Τα κομματικά στελέχη και πάλι, υπηρέτησαν τους ιδιοτελείς στόχους τους. Το αποτέλεσμα η κυβέρνηση να καταποντιστεί στις πρόσφατες εκλογές, βυθισμένη στα δεκάδες σκάνδαλα.
Μετά το 2004, στην Ελληνική κοινωνία έχει συντελεστεί μια μεγάλη ανατροπή. Όλο και περισσότεροι Έλληνες ενδιαφέρονται για το κοινό καλό, αναδεικνύουν και υποστηρίζουν εθελοντικά κάθε τι καλό που συμβαίνει στην κοινωνία. Όλο και περισσότεροι Έλληνες λένε «φτάνει πια» η διαφθορά και η απαξίωση των θεσμών. Έχει γίνει συνείδηση στην πλειοψηφία των πολιτών ότι δεν μπορεί να υπάρξει ευημερία χωρίς ηθικές αξίες, χωρίς την προστασία των αδυνάτων, χωρίς αξιοκρατία, χωρίς ευνομία. Στην μεγάλη κοινωνική ανατροπή σημαντικό ρόλο παίζουν οι οικονομικοί μετανάστες. Αποτελούν τα 1/6 του πληθυσμού και αγωνίζονται και διεκδικούν την αποδοχή τους από την ελληνική κοινωνία, την ίση μεταχείριση και την ενσωμάτωσή τους σε αυτή. Όσοι με την συμπεριφορά τους καταπατούν τις αρχές της κοινωνικής συμβίωσης, σταδιακά θα απομονώνονται. Το κοινό καλό αποτελεί προτεραιότητα και μέλημα πρωτίστως των πολιτών.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου φαίνεται να διαισθάνθηκε τη θέληση των πολιτών. Το σύνθημα «όλα στο φως» αντιπροσωπεύει την κυρίαρχη άποψη της Ελληνικής κοινωνίας το 2010 και αλλοίμονο αν το κομματικό κράτος, που δειλά αλλά συστηματικά υποσκάπτει την προσπάθεια που μόλις άρχισε, οδηγήσει και πάλι σε αποτυχία. Η κοινωνία των πολιτών που άρχισε να διαμορφώνεται, πρέπει να με κάθε τρόπο να ενισχυθεί, για να διαφυλάξει την πορεία προς την κάθαρση, την διαφάνεια και την πραγματική αλλαγή. Τις κοινωνικές αυτές αλλαγές υπάρχει μια μερίδα συμπολιτών μας που δεν μπορεί να τις διαισθανθεί. Όλοι όσοι βολεύτηκαν τα προηγούμενα χρόνια και έγιναν αποδέκτες προνομίων, δεν μπορούν να αποδεχθούν την νέα πραγματικότητα της Ελλάδας των μεταναστών, των ενεργών πολιτών, της συμμετοχής στα κοινά, της οργάνωσης μέσα από το διαδίκτυο, της ανταλλαγής απόψεων, της τήρησης των νόμων, της ίσης μεταχείρισης, των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων απέναντι στην κοινωνία της οποίας είμαστε μέλη. Είναι όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας που συνεχίζουν τα κάνουν τις «δουλειές» τους με αδιαφάνεια και στόχο τον εύκολο και μέγιστο πλουτισμό τους. Στελέχη επιχειρήσεων του δημοσίου, με το μανδύα των εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών, θεώρησαν καλό να πληρώνουν τους εαυτούς τους με εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ το χρόνο και αυτό να γίνεται ανεκτό από το πολιτικό σύστημα. Ανάμεσά τους και αρκετοί πολιτικοί που τα τελευταία χρόνια πολλαπλασίασαν την προσωπική τους περιουσία μέσα από την ενασχόλησή τους με τα κοινά. Είναι κοινό μυστικό ότι η βουλευτική αποζημίωση δεν αρκεί να καλύψει ούτε τα έξοδα των βουλευτών πόσο μάλλον να δημιουργήσει συνθήκες πλουτισμού. Όλοι αυτοί πρέπει κληθούν να πληρώσουν και να επιστρέψουν στο κράτος όσα τα προηγούμενα χρόνια απέκτησαν εμπλεκόμενοι σε ένα σύστημα αδιαφάνειας και κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος.
Στην Ελλάδα του 2010 οι πολίτες έχουν άμεση και γρήγορη πρόσβαση μέσω του διαδικτύου σε κάθε τι που γίνεται στην Ελλάδα και τον Κόσμο. Οι γνώσεις τους και η ενημέρωσή τους πολλές φορές είναι πληρέστερη από πολλούς που έχουν την ευθύνη των αποφάσεων στον τόπο μας. Οι πολίτες απέδειξαν και στις πρόσφατες γενικές εκλογές, αλλά και στις κομματικές εκλογές για την ανάδειξη προέδρου στη ΝΔ ότι αξιολογούν καλύτερα και τιμωρούν όλους όσους επιδεικνύουν αντικοινωνική συμπεριφορά υπηρετώντας το προσωπικό τους συμφέρον. Είναι σαφές ότι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες θα σηκώσουν και πάλι το βάρος της οικονομικής κρίσης, όμως δεν μπορούν πλέον να ξεγελαστούν. Αυτή τη φορά έχει συντελεστεί η κοινωνική ανατροπή που θέλει τους πολίτες να επαγρυπνούν, να διεκδικούν και να συμμετέχουν στη διαμόρφωση των αποφάσεων. Το ζητούμενο είναι η ποιότητα ζωής, η διαφάνεια, η δικαιοσύνη, η δημόσια υγεία, η ΠΑΙΔΕΙΑ για όλους όσους ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα του 2010. Η Ελληνική κοινωνία κατακτά βήμα προς βήμα τους στόχους αυτούς και μεταλλάσσεται σε μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή κοινωνία.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
