Ασκληπιείο Πάρκο Αθηνών

Η πρωτοβουλία δημιουργίας Ασκληπιείων Πάρκων αναδύεται από την ανάγκη διαμόρφωσης του καταλλήλου περιβάλλοντος όπου Υγεία και Τέχνες εννοούνται μέσα στο πλαίσιο του πολιτισμού, κατά το πρότυπο των Ασκληπιείων της αρχαιότητας.
Η σχέση "Υγεία - Πολιτισμός" επαναπροσδιορίζεται με άξονες τις βασικές ανάγκες ποιοτικής διαβίωσης, συμβίωσης και επιβίωσης, όπου η ιατρική περίθαλψη και οι διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις λειτουργούν σε μια νέα πολιτισμική σύνθεση που "θεραπεύει", υπηρετεί δηλαδή, το σώμα και το πνεύμα.
Η πρόταση για τα "Σύγχρονα Ασκληπιεία" στις προοπτικές του 21ου αιώνα αξιοποιεί τις νέες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες έρευνας, με γνώμονα την ποιότητα του περιβάλλοντος και των παρεχομένων υπηρεσιών, καλλιεργώντας παράλληλα τις σύγχρονες καλλιτεχνικές αναζητήσεις έκφρασης για την επίλυση των συνθέτων προβλημάτων που αναφύονται.
Το Πρόγραμμα για τα Ασκληπιεία Πάρκα, το οποίο εκπονήθηκε από ομάδα ειδικών μελετητών και ερευνητών, στοχεύει στη διαμόρφωση προτύπων χώρων πολλαπλών χρήσεων, με καινοτόμο οικολογική προσέγγιση, για τη συντονισμένη λειτουργία μονάδων φροντίδας υγείας και των ποικίλων πολιτιστικών εκδηλώσεων, μέσα σε ισόρροπο φυσικό και τεχνητό περιβάλλον.

Που Βρίσκεται ...
Το Ασκληπιείο Πάρκο καλύπτει το χώρο που περικλείεται από τις οδούς Αγίου Θωμά, Μικράς Ασίας, Θηβών, Παπανδρέου, Πίνδου, Κύπρου, Μεσογείων, Λειβαδιάς και Τετραπόλεως δηλαδή από το Λαϊκό νοσοκομείο στη περιοχή Γουδί, μέχρι και το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο. Πρόκειται για ένα από τους ελάχιστους χώρους τέτοιας έκτασης που απέμειναν εντός του αστικού ιστού της ευρύτερης περιοχής των Αθηνών, οι οποίοι προσφέρονται για ενοποίηση και αξιοποίηση προς όφελος των κατοίκων ολοκλήρου του λεκανοπεδίου.
Ο χώρος αυτός παρέμενε σε μεγάλο βαθμό αδιαμόρφωτος, κατακερματισμένος, δυσπρόσιτος έως απρόσιτος στους πολίτες, ευάλωτος σε αυθαίρετες παρεμβάσεις και συνεχώς περιοριζόμενος εξ αιτίας της ελλείψεως πολεοδομικού και κτηριολογικού προγραμματισμού. Έτσι μεγάλες εκτάσεις του είχαν εγκαταλειφθεί στην "αυθαίρετη" κάλυψη και χρήση, χωρίς προοπτική, χωρίς αισθητική και χωρίς υποδομή διασυνδέσεως με άλλους χώρους, όπου θεραπεύονται η υγεία και ο πολιτισμός.

Διαστάσεις ...
Μέγιστο Μήκος: 2.400 μέτρα
Πλάτος: 1.400 μέτρα, επί της οδού Κατεχάκη
Περίμετρος: 8.000 μέτρα περίπου
Έκταση: 2.200 στρέμματα περίπου

Τι Περιλαμβάνει ...
Το Ασκληπιείο Πάρκο αναπτύσσεται στους χώρους που διαθέτουν τα νοσοκομεία Λαϊκό, Αγία Σοφία, Αγλαΐα Κυριακού, Σωτηρία, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, Γενικό Κρατικό,401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, 251 Νοσοκομείο Αεροπορίας, καθώς και η Ιατρική και η Οδοντιατρική Σχολή. Περιλαμβάνει επίσης τους χώρους του Πάρκου των Ενόπλων Δυνάμεων και χώρους των Δήμων Αθηναίων, Ζωγράφου και Παπάγου.

Πώς Λειτουργεί ...
Η πρόσβαση στο Ασκληπιείο Πάρκο Αθηνών είναι ελεύθερη. Οι επισκέπτες οφείλουν όμως να τηρούν όλους τους όρους και τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στα ειδικά έντυπα και στις ηλεκτρονικές εκδόσεις, σεβόμενοι απόλυτα το περιβάλλον και τη λειτουργία των ιατρικών μονάδων που βρίσκονται εντός του Πάρκου.
Οι ώρες λειτουργίας του Πάρκου είναι από τις 08:00 π.μ. μέχρι τη δύση του Ηλίου.

Πώς Μετασχηματίζεται ...
Το Ασκληπιείο Πάρκο Αθηνών είναι ένας ζωντανός οργανισμός, οποίος εξελίσσεται συνεχώς προς όφελος των πολιτών.
Φυσικά παρέχονται πάγιες υπηρεσίες και υπάρχουν συγκεκριμένες εγκαταστάσεις που παρέχουν ιατρικές υπηρεσίες, εκπαιδευτικές υπηρεσίες και υπηρεσίες πολιτισμού. Παράλληλα όμως υπάρχει μεγάλος αριθμός δραστηριοτήτων, μεταβαλλόμενος με το χρόνο, ο οποίος δίνει ιδιαίτερη χροιά και προσωπικότητα στις διαφορετικές εποχές και χρονικές περιόδους.
Τα διαφορετικά πρόσωπα του Ασκληπιείου Πάρκου Αθηνών σχετίζονται με δραστηριότητες που αφορούν το περιβάλλον, τις τέχνες, τον αθλητισμό. Οι μεταβολές είναι το αποτέλεσμα συστηματικού προγραμματισμού και αξιολόγησης προτάσεων και δραστηριοτήτων. Η όλη προσπάθεια στηρίζεται στους μηχανισμούς Διαχείρισης και Λειτουργίας που έχουν τεθεί σε κίνηση από την πρώτη στιγμή.

Τα Αρχαία Ασκληπιεία
Η λατρεία του Ασκληπιού πρωτοεμφανίζεται τον 5ο π.Χ. αιώνα και κορυφώνεται τον 4ο π.Χ. αιώνα, χωρίς να παύσει να είναι δημοφιλής μέχρι το τέλος του αρχαίου κόσμου. Ο Ασκληπιός, γιος του Απόλλωνα και της θνητής Κορωνίδας, ήταν αρχικά χθόνιος ήρωας αλλά εξελίχθηκε σε κανονικό θεό και ως ιαματική θεότητα ήταν ιδιαίτερα αγαπητός από τους πιστούς. Η λατρεία του ήταν η τελευταία που υποχώρησε μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού και κατά κανόνα στη θέση των ιερών του ιδρύθηκαν παλαιοχριστιανικές βασιλικές για να εξακολουθήσει η λατρεία υπό άλλο ένδυμα. Κέντρα λατρείας του ήταν τα διάφορα Ασκληπιεία, από τα οποία τα πιο γνωστά ήταν της Τρίκκης (Τρίκαλα), της Επιδαύρου, της Τιτάνης, των Αθηνών, της Κω, της Λισσού, της Λεβήνος, της Κυρήνης και άλλα. Δεν υπήρχε σχεδόν ελληνική πόλη που να μην είχε το Ασκληπιείο της. Η θεραπεία επιτυγχανόταν με δύο τρόπους: α) με την ψυχολογική ενδυνάμωση του ασθενούς και τόνωση της πίστης του για τις θεραπευτικές ικανότητες του θεού (υποβολή, θαύμα) και β) με την εφαρμογή φαρμακευτικής αγωγής και υγιεινής ζωής στον πάσχοντα (θεραπεία, άσκηση). Συνήθως και οι δύο μέθοδοι εφαρμόζονταν σε συνδυασμό και αλληλοσυμπληρώνονταν. Τα ιερά βρίσκονταν συνήθως μέσα σε άλση, μακριά από την πόλη, ώστε να υπάρχει υγιεινή και ήρεμη ατμόσφαιρα. Στοιχείο της λατρείας ήταν το νερό-άγιασμα για τελετουργικούς καθαρμούς και σωματικά λουτρά. Κέντρο λατρείας ήταν ο ναός του θεού και άλλα ιερά οικοδομήματα που τον περιέβαλλαν. Η πίστη των ασθενών ενδυναμώνονταν από τις διηγήσεις του ιερατείου περί θαυμάτων του Ασκληπιού, που συχνά ήταν γραμμένες σε επιγραφές (ιάματα). Υπόμνηση των θαυμάτων εξάλλου και της ευγνωμοσύνης των ιαθέντων ήταν τα διάφορα αναθήματα, συνήθως γλυπτά ή έργα τέχνης, που στόλιζαν το άλσος. Η θαυματουργική "επιφάνεια" του θεού γινόταν κατά την εγκοίμηση μέσα στα Άβατα. Υπήρχαν όμως και οικοδομήματα για ιατρική θεραπεία, ανάλογα με τα σημερινά ιατρεία. Προς τιμήν του θεού γίνονταν γυμνικοί και μουσικοί - θεατρικοί αγώνες, που προϋπέθεταν την ύπαρξη αντίστοιχα σταδίων και θεάτρων.

Πληροφορίες στην ιστοσελίδα: http://panacea.med.uoa.gr/

Θέσπιση απονομής βραβείων σε πρόσωπα και φορείς στο εξωτερικό "που με τη δραστηριότητά τους τίμησαν και τιμούν τη χώρα μας στο εξωτερικό"

Μιλώντας στις 31 Ιουλίου 2009 στη Γενική Συνέλευση της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτρης Σιούφας, ανακοίνωσε ότι, με ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία (στο οποίο συμμετέχουν ο Πρωθυπουργός, όλοι οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, οι πρώην Πρωθυπουργοί και Πρόεδροι της Βουλής, καθώς και Ακαδημαϊκοί) αποφασίστηκε, από φέτος, η απονομή βραβείων σε πρόσωπα και φορείς που με τη δραστηριότητά τους τίμησαν και τιμούν τη χώρα μας στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα: καθιέρωση βραβείου για το Ελληνικό Μέσο Επικοινωνίας του Εξωτερικού με δραστηριότητες τη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας στις νέες γενιές του Οικουμενικού Ελληνισμού και την ενίσχυση των δεσμών ανάμεσα στα μέλη των ελληνικών κοινοτήτων της διασποράς.
Ομόφωνα, αποφασίστηκε το βραβείο αυτό για το 2009 να απονεμηθεί στην εφημερίδα ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ της Νέας Υόρκης που, επί δεκαετίες, επιτελεί σημαντικό έργο για την ενίσχυση των δεσμών των Ελλήνων που ζουν στις Η.Π.Α. με τη μητέρα πατρίδα.
Επίσης την καθιέρωση και απονομή βραβείου σε Έλληνες και Ελληνίδες που δραστηριοποιούνται στο χώρο της τέχνης και του πολιτισμού με σημαντικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο και τέλος την καθιέρωση βραβείων σε Έλληνες της Διασποράς που με τις επιστημονικές, τις ερευνητικές, τις καλλιτεχνικές ή τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες τίμησαν και τιμούν τη χώρα μας στο εξωτερικό.
Το βραβείο αυτό, για το 2009, θα απονεμηθεί στον καθηγητή Φώτη Καφάτο, Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας και στο διακεκριμένο Έλληνα, εκ των κορυφαίων Επιστημόνων και Ερευνητών στο χώρο της πληροφορικής, τον Ιωσήφ Σηφάκη, που παρασημοφορήθηκε πριν από μερικούς μήνες και από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας κ. Νικολά Σαρκοζί.

Ο καθ. Φώτης Καφάτος Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας

13/12/2005
Ο Έλληνας καθηγητής Βιολογίας Φώτης Καφάτος εξελέγη Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (European Research Council, ERC), μετά από ψηφοφορία των 22 διακεκριμένων επιστημόνων του Συμβουλίου. Αντιπρόεδροι του Συμβουλίου ορίστηκαν οι καθηγητές Helga Nowotny, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Συμβουλευτικής Επιτροπής για την Έρευνα (EURAB) και μέλος του επιστημονικού κέντρου Wissenschaftszentrum Wien, και Daniel Esteve, Διευθυντής Ερευνών στο κέντρο CEA Saclay (Service de Physique de l' etat condense - SPEC).
Σύμφωνα με τις προτάσεις της Επιτροπής για το 7ο Πρόγραμμα Πλαίσιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας θα είναι το αρμόδιο όργανο για τη χρηματοδότηση της βασικής έρευνας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το Επιστημονικό Συμβούλιο, ως ανεξάρτητο σώμα, θα καθορίζει την επιστημονική στρατηγική του ERC και θα διασφαλίζει τη λειτουργία του σύμφωνα με τα πρότυπα της επιστημονικής αριστείας.
Ο καθηγητής Φώτης Καφάτος κατέχει σήμερα την έδρα "Insect Immunogenetics" στο Πανεπιστήμιο Imperial College. Υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Harvard, καθώς και στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Κρήτης. Ίδρυσε το Τμήμα Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας και εργάστηκε εκεί ως διευθυντής, ενώ την περίοδο 1993-2005 διετέλεσε Γενικός Διευθυντής στο Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας.
Ο καθ. Καφάτος ήταν από τους πρώτους επιστήμονες που εισήγαγαν τη μοριακή βιολογία στη μελέτη της ανάπτυξης. Έχει ασχοληθεί με τη σύνθεση DNA, την κλωνοποίηση, τον καθορισμό αλληλουχίας (για Β-σφαιρίνη), το dot-blot (κουκίδα-στύπωμα) και την ανάλυση των οικογενειών γονιδίων στην ανάπτυξη και εξέλιξη (χοριακή οικογένεια γονιδίων). Τα τρέχοντα επιστημονικά του ενδιαφέροντα αφορούν την έρευνα για την ελονοσία, με έμφαση στο γονιδίωμα των κουνουπιών και την ανοσία των ανωφελών στα παράσιτα. Ασχολείται επίσης ενεργά με την προώθηση της έρευνας και της επιστημονικής εκπαίδευσης στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Σχολιάζοντας το ρόλο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας, ο καθ. Φ. Καφάτος τόνισε πως στόχος είναι η ικανοποίηση των υψηλότερων προσδοκιών της επιστημονικής και ακαδημαϊκής κοινότητας. Προς αυτή τη κατεύθυνση το Επιστημονικό Συμβούλιο θα υιοθετήσει μια ευέλικτη και αποτελεσματική δομή για τη διαμόρφωση και διασφάλιση του απαραίτητου οργανωτικού πλαισίου για την έρευνα, σύμφωνα με διεθνή πρότυπα.
Ο καθ. Φ. Καφάτος συναντήθηκε πρόσφατα και με τον Υπουργό Ανάπτυξης Δ. Σιούφα και το Γενικό Γραμματέα Έρευνας και Τεχνολογίας καθ. Ι. Τσουκαλά, οι οποίοι τον συνεχάρησαν για την εκλογή του στη θέση του Προέδρου του Επιστημονικού Συμβουλίου και υπογράμμισαν πως η διάκριση αυτή αντανακλά, όχι μόνο τις ατομικές επιδόσεις του ίδιου σε διεθνές επίπεδο, αλλά και τις μεγάλες δυνατότητες του ελληνικού επιστημονικού δυναμικού σε όλο τον κόσμο.

Καφάτος Φώτης - Βιογραφικό σημείωμα

Ο Καθηγητής Φ. Καφάτος γεννήθηκε στην Κρήτη. Καθηγητής από το 1969 ως το 1994 στο Πανεπιστήμιο του Harvard. Παράλληλα, διετέλεσε καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας από το 1972 ως το 1982. Ιδρυτής και Διευθυντής του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας στο Κέντρο Έρευνας της Κρήτης από το 1982 ως το 1993 και από το 1982 καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Τα τελευταία 11 χρόνια, χάρη στην καθοδήγηση του Καθ. Καφάτου, το EMBL κινείται σε μία πρωτοπόρα και ευρέως αποδεκτή πορεία. Υπό τη Διεύθυνσή του, δημιουργήθηκαν επιτυχώς τρεις νέοι κλάδοι του EMB: το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Βιοπληροφορικής στο Hinxton, στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Πρόγραμμα Βιολογίας των Ποντικών στο Monterotondo, στην Ιταλία, και η Μονάδα Αναπτυξιακής Βιολογίας στο Κεντρικό Εργαστήριο της Χαϊδελβέργης, στη Γερμανία. Είναι ένας από τους πρωτοπόρους στην παγίωση της μοριακής προσέγγισης της έρευνας της ανάπτυξης, και την καθιέρωση της τεχνολογίας κλωνοποίησης του DNA, η οποία υπήρξε καθοριστική στην σύγχρονη βιολογία. Χρησιμοποίησε την τεχνολογία αυτή σε πρωτοπόρες αναλύσεις της μοριακής γονιδιακής εξέλιξης στα έντομα. Αποτέλεσε θεμελιωτή του γονιδιακού προγράμματος της Δροσόφιλας και τα τελευταία δέκα χρόνια άλλαξε αποφασιστικά τον τομέα της έρευνας για την ελονοσία. Τα επιστημονικά του επιτεύγματα έχουν αναγνωριστεί μέσα από πολυάριθμα μετάλλια, τιμητικούς τίτλους και αξιώματα καθηγητή και μέλους σε 7 Ακαδημίες, ανάμεσα στις οποίες η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ, η Royal Society of London (Ξένο μέλος), η Γαλλική Ακαδημία Επιστημών (Μέλος) και η Ποντιφική Ακαδημία Επιστημών.